Ο ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

ΜΠΕΛΛΑ

Ήμουν τόσο αναστωμένη με ολη αυτή την κατάσταση που δεν ήξερα τι να κάνω , από την μία ήθελα να καρτήσω το μωρό αυτό , θα ήταν τόσο όμορφο να κάνω μια οικογένεια με τον Έντουαρτ και να χαιρόμαστε τον καρπό του ερωτά μας αλλά από την άλλη ήμουν αρκετά νέα , εχω μαι τέλεια καριέρα μέχρι τώρα και δεν ήθελα από τώρα να την επηρεάσω . Είχα πανικοβληθεί τόσο πολύ αλλά ια το μόνο πράγμα που ήμουν σίγουρη ήταν ότι δεν θα το έλεγα σε κανέναν ούτε κάν στον άμασσα ενδιαφερόμενο , τον Έντουαρτ .Θα το κρατούσα κρυφό για λίγο μέχρι να το σκεφτώ και μετά θα το ανακοίνωνα μαζί με τις αποφάσεις μου .Κάποια στιγμή άκουσα την πόρτα του μπάνιου όπου βρισκόμουν να χτυπά

- Μπέλλα είσαι καλά , είπε ο Έντουαρτ με μια ανήσυχη φωνή

- ναι καλά είμαι απλά πονάει λίγο το στομάχι μου τώρα θα βγώ

- θες να έρθω μέσα?

- όχι δεν χρειάζεται άλλωστε τώρα βγαίνω 

-οκ σε περιμένω 

Έριξα λίγο νερό στο προσωπό μου , έκρυψα το κουτί με το τεστ εγκυμοσύνης κάπου καλά για να μην το δει , πήρα μια βαθιά ανάσα και βγήκα έξω

- είσαι καλά αγάπη μου, μου είπε ο Έντουαρτ με ένα βλέμμα ανησυχίας

- ναι καλά είμαι απλά έχω κάτι ενοχλήσεις στο στομάχι μου 

-φαίνεσαι αρκετά χλωμή , θες να πάμε σε ένα νοσοκομείο?

- όχι δεν χρειάζεται ειλικρεινά , θα μου περάσει

Δεν μου άρεσε που του έλεγα ψέμματα αλλά προς το παρόν δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά 

- έλα να ξαπλώσεις λίγο στο κρεβάτι , μου είπε και με βοήθησε και με πήγε στο κρεβάτι να ξαπλώσω 

Να πάρει ήταν τόσο προστατευτικός και γλυκός μαζί μου που η καρδιά μου ράγιζε που αναγκαζόμουν να του  λέω ψέμματα. Ήρθε και ξάπλωσε δίπλα μου και με πήρε  στην αγκαλιά του 

- τώρα νομίζω πως είμαι καλύτερα και του χαμογέλασα

- πολύ χαίρομαι , ξέρεις μου ήρθε κάτι στο μυαλό και ήθελα να σε ρωτήσω

- ρώτα με ότι θες είμαι στην διαθεσή σου

-να όλα αυτά τα συμπτωματα που έχεις ζαλάδες , εμετούς και πολλές αδιαθεσίες είναι λες και είσαι έγκυος, μήπως έλεγα τώρα είσαι και δεν το έχεις καταλάβει?

Ωχ το ήξερα , ο Έντουαρτ ήταν πολύ έξυπνος και παρακολουθεί πάντα όλες τις κινήσεις μου , πρέπει να είμαι προσεκτική στο τι θα απάντήσω

- πώς σου ήρθε αυτό?

- να από τα συμπτώματα

- μπα το έχω ξαναπάθει , για την ακρίβεια το παθαίνω συχνά

- οκ ότι πεις αλλά κρίμα

- τι εννοείς?

- το ξέρω ότι είσαι πολύ νέα και είναι νωρίς είναι φυσικά και το θέμα της καριέρας σου αλλά θα ήταν πολύ όμορφο να είχαμε ένα μωράκι και να σου έμοιαζε

Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά τόσο δυνατά και γρήγορα όπου θα έβγαινε έξω από το σώμα μου. Γιατί μου το έκανε αυτό?γιατι? θέλει ένα μωρό από εμένα είναι τόσο γλυκός και στοργικός όπου κλανει το ψέμμα ακόμα πιο βαρύ και ασήκωτο στην συνειδησή μου 

-καρδιά μου θα ήθελες ένα μωράκι?

- ναι θα ήθελα ένα συνδετικό κρίκο για τον ερωτά μας. κακό είναι αυτό?

- όχι αγάπη μου δεν είναι καθόλου κακό αλλά λι΄γο αργότερα είμαστε αρκετά νέοι

- ναι απλά έλεγα τίποτα άλλο, και είδα μια απογοήτευση στα μάτια του που με έκανε για λίγο να λυγίσω αλλά συγκρατήθηκα

- λοιπόν αστα αφήσουμε αυτά το βράδυ γυρνάμε σπίτι , είσαι έτοιμος?

- ναι πανέτοιμος, εσύ?

- πάντα έτοιμη αλλά πριν φύγουμε χρειάζομαι λίγο ύπνο είμαι λιγάκι εξαντλημένη

- κοιμήσου εδώ στην αγκαλιά μου , ίσως κοιμηθώ και εγώ λιγάκι

- ωραία , είπα αλλά στην ουσία ήθελα να μείνω μόνη μου να σκεφτώ αλλά δεν μπορούσα να τον διώξω υπήρχε ένα κομμάτι μέσα μου που τον χρειαζόταν . Έτσι βολεύτηκα καλύτερα μέσα στην αγκαλιά του και έκλεισα τα μάτια μου μήπως και με έπαιρνε ο υπνος

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΩΡΕΣ

Ξύπνησα ακόμα μέσα στην αγκαλιά του . Για καλή μου τύχη με πήρε ο ύπνος , σηκώθηκα λιγάκι και είδα ότι το μωράκι μου κοιμάται ακόμα, μάλλον τον είχα εξαντλήσει με όλες αυτές τις εξορμήσεις και τις συνεχόμενς βάρδιες το βράδυ.. Ένοιωσα το στομάχι μου να διαμαρτείρεται , πήγα κάτω , όλοι οι υπόλοιποι είχαν πάει για μαι τελευταία εξόρμηση στην Ιταλία, έφτιαξα ένα σάντουιτσ να φάω και κάθησα να δω λίγη τηλεόραση αν και ήταν στα ιταλικά και δεν καταλαβαινα γρι .

Πέρασε αρκετή ώρα οι άλλι δεν είχαν γυρίσει και ο Έντουαρτ κοιμόταν ακόμα. Κάποια στιγμή τον είδα στην κορυφή της σκάλας με ένα κατσουφιασμενο ύφος , αλλά καθώς τον παρατηρούσα σκέφτηκα πως θα ήταν το παιδάκι μας. Τότε ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό η εικόνα ένα παιδάκι να μοιάζει στον Έντουαρτ , δεν θα υπήρχε κάτι καλύτερο από αυτό, ένα παιδάκι με πράσινα μάτια και καστανόξανθα μαλλιά , όμοιο με την αγάπη μου . Αυτή η εικόνα κατέκλειζε το μυαλό μου , ναι το ήθελα αυτό το μωράκι ακόμα και αν καταστρεφόταν η καριέρα , δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα μωράκι.

Ο Έντουαρτ κατέβηκε κάτω και ήρθε και κάθησε δίπλα μου

- όλα καλά?

- ναι απλά κάτι σκεφτόμουν 

- τι?

-θυμάσαι αυτό που συζητάγαμε πριν?

- για ποιο πράγμα μιλάς?

- για το αν είμαι έγκυος 

- α ναι και μου το απέκλεισες, αλλά τι σκεφτόσουν?

- ένα μωράκι όμοιο με σένα

Μόλις το είπα είδα τον Έντουαρτ να με κοτάει με γουρλομένα τα μάτια

- θα μου το κάνεις λιανά?

- απλά δεν θα ήταν  ωραίο να είχαμε ένα μωράκι όμοιο με σενα?

- αυτά τα έλεγα πριν με μια παραλλαγή να μοιάζει σε σενα το μωράκι αλλά μου είπες ότι δεν υπάρχει περίπτωση να είσαι εγκυος και ότι είμαστε ακόμα νεοι

- τα έλεγα ε?

- που το πας?

- κοιτα Έντουαρτ παρατήρησα και εγώ τα συμπτώματα και έτσι αποφάσισα να κάνω ένα τεστ εγκυμοσύνης . Το αποτέλεσμα ήταν θετικό , είμαι έγκυος. Μόλις είδα οτι ηταν θετικό πανικοβλήθηκα δεν ήξερα τι να κάνω ...

- Μπέλλα..

- άσε με να τελειώσω , σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να είχα ένα μωράκι δικό σου αλλά από την άλλη σκέφτηκα ότι είμασταν νέοι και ότι είχα μια καριέρα να κοιτάξω , έτσι αποφάσισα να μην στο πω μέχρι να σκεφτώ το τι θα κάνω . Όταν μέσα στο δωμάτιο και μου είπες ότι θα ήθελες ένα μωράκι πανικοβλήθηκα και ήθελα να στο πω αλλά σκέφτηκα ότι δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα . Όταν σε είδα στις σκάλες τότε μου ήρθε η εικόνα ενός μωρού όμοιο με σενα και αυτή η εικόνα με κατέκλυσε . Κατάλαβα ότι δεν ήθελα τίποτα άλλο , μόνο μια οικογένεια μαζί σου ακόμα και αν χάσω τα πάντα

Καθώς μιλούσα ο Έντουαρτ άλλαξε πολλές μορφές , μια ήταν έκληκτος , την άλλη θυμωμένος αλλά όταν τελείωσα είχε πάρει μια μορφή που δεν την καταλάβαινα και άρχιζα να φοβάμαι για την αντιδραση του

- Έντουαρτ θα πεις κάτι ?

- μμμμ λοιπόν έμαθες ότι είσαι έγκυος αλλά δεν μου το είπες και μόλις με είδες να στέκομαι εκεί απφάσισες να μου το πεις, Μπέλλα θα το έριχνες?

-το σκεφτόμουν , του είπα με κάθε ειλικρείνια

- μάλιστα , δηλαδή θα σκότωνες το καρπό της αγάπης μας

-Έντουαρτ σε παρακαλώ έλα λιγο στην θέση μου μου ήρθε ξαφνικό 

- ναι καταλαβαίνω εσύ με καταλαβαίνεις?

- τι εννοείς?

- θα μου το κράταγες κρυφό και υπήρχε περίπτωση να το ριξείς και εγώ θα ήμουν στο κόσμο μου χωρίς να υπολογίζεις καν την γνώμη μου 

- δεν ήταν 'ετσι θα στο έλεγα , ακόμα και αν αποφάσιζα να το ρίξω θα στο έλεγα πριν

- χωρίς καν να με ρωτήσεις ?

-νομίζω ότι κατα ένα μεγάλο μέρος ειναι δικιά μου υπόθεση

- τι θέλεις να μου πεις ότι δεν με υπολογίζεις?

- και βέβαια σε υπολογίζω απλά χρειαζόμουν το χρόνο μου

- μάλιστα , είπε με ένα αγριεμένο ύφος

- σε παρακαλώ του είπα και πήγα πιο κοντά του για πήγα να τον αγγίξω αλλά μου κατέβασε το χέρι απότομα

- μην μη αγγίζεις

- Έντουαρτ?!

Είχε θυμώσει πολύ μαζί μου δεν τον είχα ξαναδεί τόσο αγριεμένο και θυμωμένο μαζί μου

- χρειάζομαι λιγο τον χρόνο μου , μου είπε και πήγε επάνω στι δωμάτιο

Χρειαζόταν χρόνο? τι ηταν πάλι αυτό , από τη μία εφταιγα και το ήξερα καλά ήταν σαν μην το υπολόγιζα αλλά από την άλλη έπρεπε να με καταλάβει. Πήρα μια βαθιά ανάσα και πήγα επάνω για να δω τι κάνει

ΈΝΤΟΥΑΡΤ

Ενοιωθα τόσο μόνος . Από την  μία χαιρόμουν που ήταν έγκυος αλλά από την άλλη δεν με υπόλόγιζε , δεν ενδιαφερόταν για την γνώμη λες και το παιδί ήταν μόνο δικό της. Προσπάθησα να 'ερθω λίγο στην θέση της , ήταν νεα και επιτυχιμένη , ένα παιδί θα ήταν βάρος από αυτή την άποψη είχε δίκιο αλλά αυτό που δεν μου μίλησε από την αρχή με πείραξε τόσο πολύ 

Καθόμουν κουλουριασμένος και ένοιασα κάτι καυτό να τρέχει στο μαγουλό μου . ΕΚΛΑΙΓΑ!
Ολόκληρος άντρας και έκλαιγα. ντροπή μου !Ξαφνικά άκουσα κάτι χτύπους στην πόρτα

- Ένουαρτ να μπω?
  
Σκούπησα τα μάτια μου , πήρα μια βαθιά ανάσα και είπα 

- πέρασε

Μπήκε μέσα και μόλις με είδε έμεινε

- Έντουαρτ έκλαιγες?

- όχι πως σου ήρθε αυτό?

- αφού τα μάτια είναι θολά και κόκκινα

- κάτι μπήκε μέσα στα μάτια μου

- και στα δύο?

- ναι και στα δύο

- αγοράκι μου έκλαιγες? σε έκανα να κλάψεις?

- είπα όχι

- καλά καλά 

Προχώρησε πιο κοντά και ανέβηκε στο κρεβάτι και ήρθε κοντά μου και άρχισε να μου χαιδεύει το χερι. Αυτή την φορά δεν απομακρύνθηκα από κοντά της, δεν ήμουν τόσο θυμωμένος μαζί της

- αγάπη μου σε αγαπώ είσαι το πιο σημαντικό πλάσμα στην ζωή μου , δεν ήθελα να σε πληγώσω

- το ξέρω απλά ένοιωσα ότι δεν με υπολογίζεις

- και βέβαια σε υπολογίζω απλά λίγο χρόνο χρειαζόμουν

- και τελικά ?

- και βέβαια θα το κρατήσω Έντουαρτ στο είπα άλλωστε ένα μωράκι όμοιο με σένα με κάνει τόσο ευτυχισμένη

- προτιμώ να μοιάζει σε σενα

- όχι σε σενα

-καλά ας πάρει και από τους δύο , είμαι σίγουρος ο΄τι θα είναι το ομορφότερο παιδί στο κόσμο, είπα και χαμογέλασα με ένα τεράστιο χαμόγελο. Ήμουν τόσο ευτυχισμένος που θα κάναμε παιδάκι

-λέω να το γιορτάσουμε, μου είπε με υπονοουμενο

- δεν είναι άσχημη ιδέα .

Γύρισα , την αγκάλιασα , την έφερα τόσο κοντά μου και την είχα εγκλωβίσει , δεν μπορούσε να πάει πουθενά

- δεν θα ξεφύγεις ποτέ από τα δεσμά μου, της είπα και της χαμογέλασα δινοντάς της αυτό το στραβό το χαμόγελο που λάτρευε

- ποιος σου είπε ότι θέλω να φύγω , έβαλε τα χέρια της μέσα στα μαλλιά μου όπως έκανε πάντα και αρχίσαμε να φιλιόμαστε

-νομίζω αυτό είναι ο καλύτερος τρόπος να το γιορτάσουμε, είπα και την έριξα πίσω και εγώ ήρθα από πάνω της , κάθε σημείο του σωματός μου ακουμπούσε στο δικό της

-συμφωνώ απόλυτα και με τράβηξε και συνεχίσαμε να φιλιόμαστε!