5 ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ
ΈΝΤΟΥΑΡΤ
Η τύχη είναι απρόβλεπτη και δεν ξέρεις τι θα σου φέρει!
Είχα αναρρώσει πλήρως από την εγχείρηση και σήμερα έπαιρνα εξιτήριο, επιτέλους μετά από τόση ταλαιπωρία!Φυσικά δεν το μετάνιωνα γιατί το έκανα για καλό σκοπό και βοήθησα ένα τόσο γλυκό παιδάκι . Από την πρώτη στιγμή που ήρθα στην Λουιζιάνα για την συναυλία μου και αντίκρισα αυτό το παιδάκι , μια ιδιαίτερη έλξη δημιουργήθηκε, δεν ξέρω αλλά μου εξέπεμπε μια στοργή ,μια ιδιαίτερη αγάπη!.Μόλις έμαθα τι έπαθε , δεν το σκέφτηκα καθόλου , θα τον βοηθούσα ακόμα και αν αργότερα είχα κάποιο πρόβλημα υγείας!Δεν γινόταν να φύγω από το νοσοκομείο χωρίς να το χαιρετήσω !. Έτσι πριν φύγω πήγα στο δωμάτιο του Ετζέι , που μάθαινα από τον γιατρό που ανάρρωνε με ταχείς ρυθμούς!
Μπήκα μέσα στο δωμάτιο , όπου είχα φροντίσει να πληροφορηθώ από πριν πως θα ήταν μόνος του , δεν ήθελα να έχω καμιά επαφή με τους γονείς του παιδιού , προτίμησα να κρατήσω την ανωνυμία μου!
- Ετζέι?
-Έντουαρτ? και ένα χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη του . Δεν ήξερα τίποτα για την συνεισφορά μου!.Πήγα και τον αγκάλιασα και αμέσως ένιωσα μια τέτοια ζεστασιά μεσα στην καρδιά μου τόσο ανεξήγητη!
- τι κάνεις γλυκό μου?>
- είμαι πολύ καλύτερα, μου είπε ο γιατρούλης πως θα βγω σύντομα από εδώ
- μπράβο καλέ μου πολύ χαίρομαι για σένα
- ευχαριστώ , μπορώ να σε ρωτήσω κάτι?
- ότι θες!
- γιατί είσαι στο νοσοκομείο?
Αυτή την ερώτηση την περίμενα , ήταν αρκετά έξυπνο παιδί!
- να έπαθα ένα μικρό ατύχημα και έτσι κάθισα κάποιες μέρες εδώ στο νοσοκομείο
- και τώρα?
- τι τώρα?
- πως είσαι ?
- καλά είμαι βγαίνω σήμερα και μόλις έμαθα ότι εσύ είσαι εδώ ήρθα κατευθείαν να σε επισκεφτώ
- α φεύγεις?
- ναι φεύγω καλέ μου
- και δεν θα σε ξαναδώ?
- μην φοβάσαι , θα έρχομαι συχνά και θα σου δώσω και το τηλέφωνό μου για ότι χρειαστείς να με πάρεις
- σε ευχαριστώ πολύ και μου έδωσε ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο
- να σου δώσω και εγώ ένα φιλάκι και να σε αποχαιρετήσω
- ναι
Του έδωσα ένα φιλάκι , και ένιωσα ένα περίεργο συναίσθημα, σαν το πατρικό φίλτρο!
Και εκεί που έφευγα , άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα μια τόσο γνώριμη φιγούρα
από το παρελθόν . Τότε ήταν που έμεινα με το στόμα ανοιχτό!Δεν γινόταν αυτό!
- μαμά!! , φώναξε το παιδάκι και τότε που τα έχασα εντελώς
Με κοίταγε με ένα ύφος τρόμου και έκπληξης μαζί
- Ιζαμπέλλα?
- Έντουαρτ?
- συγνώμη γνωρίζεστε?
5 ΧΡΌΝΙΑ ΠΡΊΝ
Η ευτυχία είναι ένα αγαθό που δύσκολα το κρατάς για πάντα , ακόμα και αν κοπιάσεις για να την αποκτήσεις , κάτι θα συμβεί και όλα θα γκρεμιστούν γύρω σου , όλα θα γίνουν στάχτη!Προς το παρόν όλα στην ζωή μου κυλούσαν όμορφα και γαλήνια!Κάναμε πρόβες για το θεατρικό, όπου η καλή μου ήταν πρωταγωνίστρια και αυτό με έκανε τρελά χαρούμενο, αλλά ακόμα πιο χαρούμενος ήμουν επειδή το κοριτσάκι μου δέχτηκε να με παντρευτεί, αυτή ήταν η μεγαλύτερη μου χαρά!
Το πρωί πρόβες , το απόγευμα ετοιμασίες για τον γάμο και το βράδυ στην αγκαλιά της αγαπημένης μου, ήταν η απόλυτη ευτυχία!
Σήμερα η Ιζαμπέλλα είχε πάει μαζί με την Άλις για νυφικό και ήμουν μόνος στο σπίτι . Εκεί που καθόμουν ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο και είδα ότι ήταν ο Τζάσπερ
- βρε καλώς τον
- γεια σου Έντουαρτ, ακουγόταν κάπως αλλά δεν ήξερα τι συμβαινει
- Τζάσπερ συμβαίνει τίποτα?
- να θα ήθελα να μιλήσουμε , έχεις καθόλου χρόνο?
- ναι έλα η Ιζαμπέλλα έχει βγει έξω με την Άλις
- ωραία σε δέκα θα είμαι εκεί
Ακουγόταν παράξενος αλλά πολύ σύντομα θα μάθαινα
Μετά από 10 λεπτά ακριβώς ο αδερφός μου , μου χτύπησε την πόρτα, καλά κάτι άσχημο συνέβαινε για να έρθει τόσο γρήγορα Πήγα και άνοιξα
- καλώς το παιδί, είπα μέσα στην τρελή χαρά , σε αντίθεση με τον αδερφό μου που ήταν μάλλον σαν να του είχαν σκοτώσει τον πατέρα , αν βέβαια υπήρχε!
- να περάσω?
- και βέβαια καλέ πέρασε
Πέρασε με κάτι μούτρα και κάθισε
- Έντουαρτ θέλω να μιλήσουμε για κάτι πολύ σοβαρό
-τι είναι ?πες μου
- κάθισε και εσύ
Κάθισα και εγώ αν και μπορώ να πω ότι μου είχαν κοπεί τα πόδια
- έλα λέγε
-θυμάσαι που σου έλεγα ότι συνέχιζα να ψάχνω για του γονείς μας?
- α και εγώ σου έλεγα ότι είναι άδικος κόπος
- σωστά λοιπόν βρήκα κάτι ενδιαφέρον και συνάμα τραγικό
- άντε θα μου πεις
- Την ημέρα που μας πήγαν στο ορφανοτροφείο , την ί΄δια ακριβώς ημέρα είχαν φέρει και ένα άλλο καλάθι με δυο μωρά
- ε ωραία και?
- θυμάσαι που μας έλεγε η Ιζαμπέλλα ότι και εκείνης τα αδέρφια ήταν σε ορφανοτροφείο?
- ναι και?
- ήταν στο ίδιο ορφανοτροφείο με εμάς
- ωραία αυτό είναι ευχάριστο , το κοριτσάκι μου θα βρει τα αδέρφια της
- μακάρι να ήταν όλα καλά, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τα αδέρφια της Ιζαμπέλλας να είμαστε εμείς
Μόλις το άκουσα , έμεινα με το στόμα ανοιχτό, δεν πίστευα στα αυτιά μου
-τι είναι αυτά που λες? καταλαβαίνεις τι μου λες ? πως βγαίνει αυτό το συμπέρασμα?
- και τα άλλα δύο αδέρφια και εμείς δοθήκαμε την ίδια ώρα , άρα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είμαστε αδέρφια με την Ιζαμπέλλα , μου είπε και μου έδωσε και τα χαρτιά
Τα διάβασα και όντως είχε δίκιο , τα λεγόμενα του ήταν σωστά. Οι πιθανότητες να είμαστε αδέρφια ήταν τόσο μα τόσο μεγάλες!Ήθελα η γη να ανοίξει να με καταπιεί, δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό !
- καταλαβαίνεις τι μου λες?
- ναι δυστυχώς
-δηλαδή η Ιζαμπέλλα είναι αδερφή μου!!!
ΙΖΑΜΠΕΛΛΑ
5 ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ
Αυτές οι μέρες ήταν βασανιστήριο για μένα , το γλυκό μου παιδάκι , ο Ετζέι μου νοσηλευόταν λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας!Έπρεπε να μοιράζομαι ανάμεσα στο γλυκό μου το παιδάκι και στην δουλειά μου , την οποία δεν έπρεπε να χάσω με καμία δύναμη . Έμενα σε ένα ίδρυμα εγκαταλελειμμένων γυναικών , με την προϋπόθεση να δουλεύω και έτσι συντηρούσα το παιδάκι μου και εμένα!
Αλλά αυτές οι μέρες , δεν είχα το κουράγιο να δουλέψω , το μυαλό μου ήταν πάντα στο μωράκι μου αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά , έπρεπε να φροντίσω για την επιβίωση μας!. Μόλις έμαθα από τον γιατρό ότι βρέθηκε δότης , άρχισα να ξαναέχω ελπίδες για το παιδάκι μου! Το ότι ο δότης ήθελε να κρατήσει ανώνυμη την ταυτότητα του , μου φαινόταν κάπως περίεργο αλλά δεν με ενδιέφερε , αρκεί που θα σωθεί το καλό μου!
Σήμερα όπως και κάθε μέρα πήγα να επισκεφτώ τον Ετζέι μου και μπαίνοντας μέσα στο δωμα΄τιο αντίκρυσα μια γνώριμη φιγούρα που φιλούσε το παιδάκι μου, μα ποιος ήταν αυτός ? αναρωτήθηκα αμέσως ?Και μόλις γύρισε , τότε όλα γύρω μου χάθηκαν , η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά , συναισθήματα ανάμειχτα μίσους , θυμού, αγάπης , έρωτα με κατέκλυζαν !
Κοιτιόμασταν στα μάτια και οι δύο τα είχαμε χάσει , ώσπου η ερώτηση του παιδιού με συνέφερε ξανά στην πραγματικότητα
- μαμά!!!
- Ιζαμπέλλα ?, είπε και άκουσα ξανά την βελούδινη φωνή του να ηχεί στα αυτιά μου
- Έντουαρτ?, δεν μπορούσα να μην μιλήσω , έπρεπε να σιγουρευτώ πως ήταν αυτός
- συγνώμη γνωρίζεστε?
Τι να του απαντούσες τώρα ? Ότι ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου? και το ακόμα πιο σπουδαίο πως ήταν ο πατέρας του?
Την σιωπή την έσπασε ο Έντουαρτ
- ναι γνωριζόμαστε
- καλά πως?
Πριν προλάβει να μιλήσει ο Έντουαρτ , πρόλαβα να μιλήσω εγώ
-ήμασταν φίλοι , αλλά μετά λόγω συνθηκών χαθήκαμε, είπα και κοιτούσα τον Έντουαρτ που με κοίταζε με ένα τόσο ερευνητικό βλέμμα
- αλήθεια?
- ναι γλυκό μου, απάντησα
Η στιγμή ήταν τόσο αμήχανη , όλα ήταν λες και γινόντουσαν με slow motion
- μαμά? μαμά?
- τι είναι Ετζέι μου?
- θυμάσαι τον κύριο που παραλίγο να με πατήσει , αλλά μετά με βοήθησε και με φρόντισε !!!
- ναι θυμάμαι
- ε ο Έντουαρτ ήταν !
Τώρα εξηγούνται όλα , πως βρέθηκε εδώ αν και ακόμα έχω κάποια κενά. Έψαξα πολλές φορές να βρω αυτό τον άνθρωπο που βοήθησε το παιδάκι μου , αλλά δεν το βρήκα ποτέ. Ώσπου εμφανίστηκε μπροστά τόσο ξαφνικά και δεν είναι ένας απλός άνθρωπος, αλλά ο Έντουαρτ , το μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου!
Πλησίασα τον Έντουαρτ και του έδωσα το χέρι μου
- σε ευχαριστώ πολύ που φέρθηκες καλά στο παιδί μου
- τίποτα , άλλωστε είναι ένα αξιαγάπητο παιδί
Το χέρι του το ίδιο μαλακό και απαλό όπως το θυμόμουν . Μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου αστραπιαία μήπως συνδέσει τα κομμάτια του παζλ ο Έντουαρτ και καταλάβει ότι ο Ετζέι είναι ο γιος του!
- Ιζαμπέλλα θα μπορούσαμε να μιλήσουμε?
Ωχ αυτό φοβόμουν !
- ναι μπορώ !
- με αφήνετε μόνο μου?
- όχι καρδούλα μου , σε λίγο θα ξαναέρθω , απάντησα αμέσως
- και εσύ Έντουαρτ?
- ναι καλό μου , και είδα ένα διάπλατο χαμόγελο να απλώνεται στα χείλη του παιδιού
- λοιπόν πάμε?
- ναι
Βγήκαμε έξω από το νοσοκομείο και καθόμασταν ο ένας απέναντι από τον άλλο. Παρατηρούσα το πρόσωπό του , λίγα πράγματα είχαν αλλάξει επάνω του αλλά αυτά τα πράσινα μάτια έχουν ριζώσει μεσα στην καρδιά μου και δεν φεύγουν ποτέ!
- λοιπόν Έντουαρτ, πάει καιρός?
-ναι , 5 χρόνια και δεν έχεις αλλάξει καθόλου
-ούτε και εσύ, αλήθεια πως και βρίσκεσαι εδώ?
- είχα κάτι δουλειές , αλλά έπαθα ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο και έτσι αναγκάστηκα να μείνω στο νοσοκομείο
- μάλιστα και είσαι καλά τώρα?
- ψυχικώς η σωματικώς?
- και τα δύο
- σωματικά καλά αλλά ψυχικά εδώ και πέντε χρόνια είμαι ένα ράκος, Ιζαμπέλλα πρέπει να σου μιλήσω για εκείνη την ημέρα
- δεν χρειάζεται να μου πεις τίποτα, τα λόγια σου και οι πράξεις σου ήταν ξεκάθαρες
- σε παρακαλώ έγινε μια τεράστια παρεξήγηση και πρέπει να σου εξηγήσω
- δεν χρειάζεται...
5ΧΡΌΝΙΑ ΠΡΙΝ
ΙΖΑΜΠΈΛΛΑ
Τελείωσα με την Άλις με τα ψώνια για το γάμο και αμέσως επισκέφτηκα τον γιατρό γιατί είχα κάτι ενοχλήσεις
- λοιπόν γιατρέ τι λένε οι εξετάσεις μου?
- είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω ότι είστε έγκυος
Μόλις το άκουσα η χαρά μου δεν περιγραφόταν , αφού από την χαρά μου πήρα και το γιατρό αγκαλιά. Φεύγοντας , αποφάσισα να πάρω λίγα λουλούδια και θα έλεγα το ευχάριστο νέο στον καλό μου , είμαι σίγουρη ότι θα χαιρόταν το ίδιο και ακόμα περισσότερο
Πήγα σπίτι και το σαλόνι ήταν άδειο , μάλλον το μωρό μου ήταν επάνω . Πήγα επάνω και άνοιξα το δωμάτιο και τότε ήταν που έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Ήταν ο Έντουαρτ με μια άλλη γυναίκα , την είχε στριμώξει στη γωνία και φιλιόντουσαν . Το θέαμα με εξόργιζε και μου προκαλούσε αηδία!
- Έντουαρτ?
- Ιζαμπέλλα ? με κοίταζε με ένα βλέμμα τρόμου και ενοχής
- τι κάνεις εδώ? ποια είναι αυτή?
- δεν είναι αυτό που φαίνεται
- κόψε τις μαλακίες και πες μου τι γίνεται εδώ?
Αυτή με κοιτούσε αλλά στην ουσία ήταν λες και το ευχαριστιόταν
-Τζέσικα φύγε από εδώ σε παρακαλώ
- καλά , είπε και έφυγε με ένα ειρωνικό χαμόγελο στα χείλη
- Ιζαμπέλλα να σου εξηγήσω
- να μου εξηγήσεις τι ? δεν ντρέπεσαι ?
- κοίτα δεν ήθελα να σε πληγώσω
- με πλήγωσες βαθιά
- Ιζαμπέλλα δεν πάει άλλο , πρέπει να χωρίσουμε , στο έκρυβα εδώ και καιρό αλλά είμαι ερωτευμένος με άλλη
- τι ?γιατί ? γιατί?
- δεν έχει γιατί η καρδιά μου αγάπησε άλλη
Δεν χρειάστηκε να κάνω τίποτα άλλο , τα γυαλί ράγισε. Πήγα και τον χαστούκισα, αφήνοντας πάνω στο πρόσωπό του σημάδι , τον έφτυσα και και του πέταξα το δακτυλίδι στα μούτρα
- δεν φταις εσύ , φταίω εγώ που σε πίστεψα, είπα και έφυγα. Δεν πήρα τίποτα από τα ρούχα , γιατί όλα μου τα είχε πάρει αυτός!
Μόνο το παιδί έμεινε , για μια στιγμή σκέφτηκα να το ρίξω , αλλά δεν ήθελα δεν μου έφταιγε σε τίποτα!Έτσι αποφάσισα να φύγω , να πάω κάπου αλλού να δουλέψω για να ζήσω το παιδί μου!!!!
5 ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ
- μου φέρθηκες με το χειρότερο , τρόπο, με πλήγωσες αφάνταστα και το χειρότερο μου έδωσες ελπίδες για μια όμορφη ζωή
- σε παρακαλώ άφησε με να σου εξηγήσω
- δεν χρειάζεται, το γυαλί έσπασε και δεν ξανακολλάει πια
- μα σε παρακαλώ
- όχι , σε παρακαλώ πήγαινε να αποχαιρετήσεις τον Ετζέι και φύγε
- όπως θες , αλλά δεν ξέρεις την αλήθεια και από ότι φαίνεται δεν θα την μάθεις ποτέ, είπε και μπήκε ξανά μέσα στο νοσοκομείο!
Πήγα και εγώ από πισω και μόλις ξαναμπήκα μέσα στο δωμάτιο, τον είδα αγκαλιά με τον Ετζέι , ο οποίος έκλαιγε
- μην φύγεις Έντουαρτ , σε παρακαλώ
- δεν γίνεται , αλλά μην φοβάσαι , ότι με χρειαστείς ξέρεις!
- ναι , είπε και του έδωσε ένα φιλάκι στο μάγουλο. Ήταν τόσο όμορφη εικόνα !Αχ και να ήξεραν!
Σηκώθηκε ο Έντουαρτ και ήρθε προς την εξώπορτα όπου καθόμουν και τους χάζευα
- αντίο μεγάλε, είπε ο Έντουαρτ
- γειά σου! και να έρχεσαι να με βλέπεις
- και βέβαια.
Έπειτα το βλέμμα του έπεσε πάνω μου , με κοίταγε βαθιά στα μάτια και κάποια στιγμή ένιωσα όλο μου το σώμα να μουδιάζει
-αντίο Ιζαμπέλλα, μου είπε και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και έφυγε
- Αντίο!
ΈΝΤΟΥΑΡΤ
Η τύχη είναι απρόβλεπτη και δεν ξέρεις τι θα σου φέρει!
Είχα αναρρώσει πλήρως από την εγχείρηση και σήμερα έπαιρνα εξιτήριο, επιτέλους μετά από τόση ταλαιπωρία!Φυσικά δεν το μετάνιωνα γιατί το έκανα για καλό σκοπό και βοήθησα ένα τόσο γλυκό παιδάκι . Από την πρώτη στιγμή που ήρθα στην Λουιζιάνα για την συναυλία μου και αντίκρισα αυτό το παιδάκι , μια ιδιαίτερη έλξη δημιουργήθηκε, δεν ξέρω αλλά μου εξέπεμπε μια στοργή ,μια ιδιαίτερη αγάπη!.Μόλις έμαθα τι έπαθε , δεν το σκέφτηκα καθόλου , θα τον βοηθούσα ακόμα και αν αργότερα είχα κάποιο πρόβλημα υγείας!Δεν γινόταν να φύγω από το νοσοκομείο χωρίς να το χαιρετήσω !. Έτσι πριν φύγω πήγα στο δωμάτιο του Ετζέι , που μάθαινα από τον γιατρό που ανάρρωνε με ταχείς ρυθμούς!
Μπήκα μέσα στο δωμάτιο , όπου είχα φροντίσει να πληροφορηθώ από πριν πως θα ήταν μόνος του , δεν ήθελα να έχω καμιά επαφή με τους γονείς του παιδιού , προτίμησα να κρατήσω την ανωνυμία μου!
- Ετζέι?
-Έντουαρτ? και ένα χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη του . Δεν ήξερα τίποτα για την συνεισφορά μου!.Πήγα και τον αγκάλιασα και αμέσως ένιωσα μια τέτοια ζεστασιά μεσα στην καρδιά μου τόσο ανεξήγητη!
- τι κάνεις γλυκό μου?>
- είμαι πολύ καλύτερα, μου είπε ο γιατρούλης πως θα βγω σύντομα από εδώ
- μπράβο καλέ μου πολύ χαίρομαι για σένα
- ευχαριστώ , μπορώ να σε ρωτήσω κάτι?
- ότι θες!
- γιατί είσαι στο νοσοκομείο?
Αυτή την ερώτηση την περίμενα , ήταν αρκετά έξυπνο παιδί!
- να έπαθα ένα μικρό ατύχημα και έτσι κάθισα κάποιες μέρες εδώ στο νοσοκομείο
- και τώρα?
- τι τώρα?
- πως είσαι ?
- καλά είμαι βγαίνω σήμερα και μόλις έμαθα ότι εσύ είσαι εδώ ήρθα κατευθείαν να σε επισκεφτώ
- α φεύγεις?
- ναι φεύγω καλέ μου
- και δεν θα σε ξαναδώ?
- μην φοβάσαι , θα έρχομαι συχνά και θα σου δώσω και το τηλέφωνό μου για ότι χρειαστείς να με πάρεις
- σε ευχαριστώ πολύ και μου έδωσε ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο
- να σου δώσω και εγώ ένα φιλάκι και να σε αποχαιρετήσω
- ναι
Του έδωσα ένα φιλάκι , και ένιωσα ένα περίεργο συναίσθημα, σαν το πατρικό φίλτρο!
Και εκεί που έφευγα , άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα μια τόσο γνώριμη φιγούρα
από το παρελθόν . Τότε ήταν που έμεινα με το στόμα ανοιχτό!Δεν γινόταν αυτό!
- μαμά!! , φώναξε το παιδάκι και τότε που τα έχασα εντελώς
Με κοίταγε με ένα ύφος τρόμου και έκπληξης μαζί
- Ιζαμπέλλα?
- Έντουαρτ?
- συγνώμη γνωρίζεστε?
5 ΧΡΌΝΙΑ ΠΡΊΝ
Η ευτυχία είναι ένα αγαθό που δύσκολα το κρατάς για πάντα , ακόμα και αν κοπιάσεις για να την αποκτήσεις , κάτι θα συμβεί και όλα θα γκρεμιστούν γύρω σου , όλα θα γίνουν στάχτη!Προς το παρόν όλα στην ζωή μου κυλούσαν όμορφα και γαλήνια!Κάναμε πρόβες για το θεατρικό, όπου η καλή μου ήταν πρωταγωνίστρια και αυτό με έκανε τρελά χαρούμενο, αλλά ακόμα πιο χαρούμενος ήμουν επειδή το κοριτσάκι μου δέχτηκε να με παντρευτεί, αυτή ήταν η μεγαλύτερη μου χαρά!
Το πρωί πρόβες , το απόγευμα ετοιμασίες για τον γάμο και το βράδυ στην αγκαλιά της αγαπημένης μου, ήταν η απόλυτη ευτυχία!
Σήμερα η Ιζαμπέλλα είχε πάει μαζί με την Άλις για νυφικό και ήμουν μόνος στο σπίτι . Εκεί που καθόμουν ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο και είδα ότι ήταν ο Τζάσπερ
- βρε καλώς τον
- γεια σου Έντουαρτ, ακουγόταν κάπως αλλά δεν ήξερα τι συμβαινει
- Τζάσπερ συμβαίνει τίποτα?
- να θα ήθελα να μιλήσουμε , έχεις καθόλου χρόνο?
- ναι έλα η Ιζαμπέλλα έχει βγει έξω με την Άλις
- ωραία σε δέκα θα είμαι εκεί
Ακουγόταν παράξενος αλλά πολύ σύντομα θα μάθαινα
Μετά από 10 λεπτά ακριβώς ο αδερφός μου , μου χτύπησε την πόρτα, καλά κάτι άσχημο συνέβαινε για να έρθει τόσο γρήγορα Πήγα και άνοιξα
- καλώς το παιδί, είπα μέσα στην τρελή χαρά , σε αντίθεση με τον αδερφό μου που ήταν μάλλον σαν να του είχαν σκοτώσει τον πατέρα , αν βέβαια υπήρχε!
- να περάσω?
- και βέβαια καλέ πέρασε
Πέρασε με κάτι μούτρα και κάθισε
- Έντουαρτ θέλω να μιλήσουμε για κάτι πολύ σοβαρό
-τι είναι ?πες μου
- κάθισε και εσύ
Κάθισα και εγώ αν και μπορώ να πω ότι μου είχαν κοπεί τα πόδια
- έλα λέγε
-θυμάσαι που σου έλεγα ότι συνέχιζα να ψάχνω για του γονείς μας?
- α και εγώ σου έλεγα ότι είναι άδικος κόπος
- σωστά λοιπόν βρήκα κάτι ενδιαφέρον και συνάμα τραγικό
- άντε θα μου πεις
- Την ημέρα που μας πήγαν στο ορφανοτροφείο , την ί΄δια ακριβώς ημέρα είχαν φέρει και ένα άλλο καλάθι με δυο μωρά
- ε ωραία και?
- θυμάσαι που μας έλεγε η Ιζαμπέλλα ότι και εκείνης τα αδέρφια ήταν σε ορφανοτροφείο?
- ναι και?
- ήταν στο ίδιο ορφανοτροφείο με εμάς
- ωραία αυτό είναι ευχάριστο , το κοριτσάκι μου θα βρει τα αδέρφια της
- μακάρι να ήταν όλα καλά, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τα αδέρφια της Ιζαμπέλλας να είμαστε εμείς
Μόλις το άκουσα , έμεινα με το στόμα ανοιχτό, δεν πίστευα στα αυτιά μου
-τι είναι αυτά που λες? καταλαβαίνεις τι μου λες ? πως βγαίνει αυτό το συμπέρασμα?
- και τα άλλα δύο αδέρφια και εμείς δοθήκαμε την ίδια ώρα , άρα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είμαστε αδέρφια με την Ιζαμπέλλα , μου είπε και μου έδωσε και τα χαρτιά
Τα διάβασα και όντως είχε δίκιο , τα λεγόμενα του ήταν σωστά. Οι πιθανότητες να είμαστε αδέρφια ήταν τόσο μα τόσο μεγάλες!Ήθελα η γη να ανοίξει να με καταπιεί, δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό !
- καταλαβαίνεις τι μου λες?
- ναι δυστυχώς
-δηλαδή η Ιζαμπέλλα είναι αδερφή μου!!!
ΙΖΑΜΠΕΛΛΑ
5 ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ
Αυτές οι μέρες ήταν βασανιστήριο για μένα , το γλυκό μου παιδάκι , ο Ετζέι μου νοσηλευόταν λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας!Έπρεπε να μοιράζομαι ανάμεσα στο γλυκό μου το παιδάκι και στην δουλειά μου , την οποία δεν έπρεπε να χάσω με καμία δύναμη . Έμενα σε ένα ίδρυμα εγκαταλελειμμένων γυναικών , με την προϋπόθεση να δουλεύω και έτσι συντηρούσα το παιδάκι μου και εμένα!
Αλλά αυτές οι μέρες , δεν είχα το κουράγιο να δουλέψω , το μυαλό μου ήταν πάντα στο μωράκι μου αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά , έπρεπε να φροντίσω για την επιβίωση μας!. Μόλις έμαθα από τον γιατρό ότι βρέθηκε δότης , άρχισα να ξαναέχω ελπίδες για το παιδάκι μου! Το ότι ο δότης ήθελε να κρατήσει ανώνυμη την ταυτότητα του , μου φαινόταν κάπως περίεργο αλλά δεν με ενδιέφερε , αρκεί που θα σωθεί το καλό μου!
Σήμερα όπως και κάθε μέρα πήγα να επισκεφτώ τον Ετζέι μου και μπαίνοντας μέσα στο δωμα΄τιο αντίκρυσα μια γνώριμη φιγούρα που φιλούσε το παιδάκι μου, μα ποιος ήταν αυτός ? αναρωτήθηκα αμέσως ?Και μόλις γύρισε , τότε όλα γύρω μου χάθηκαν , η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά , συναισθήματα ανάμειχτα μίσους , θυμού, αγάπης , έρωτα με κατέκλυζαν !
Κοιτιόμασταν στα μάτια και οι δύο τα είχαμε χάσει , ώσπου η ερώτηση του παιδιού με συνέφερε ξανά στην πραγματικότητα
- μαμά!!!
- Ιζαμπέλλα ?, είπε και άκουσα ξανά την βελούδινη φωνή του να ηχεί στα αυτιά μου
- Έντουαρτ?, δεν μπορούσα να μην μιλήσω , έπρεπε να σιγουρευτώ πως ήταν αυτός
- συγνώμη γνωρίζεστε?
Τι να του απαντούσες τώρα ? Ότι ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου? και το ακόμα πιο σπουδαίο πως ήταν ο πατέρας του?
Την σιωπή την έσπασε ο Έντουαρτ
- ναι γνωριζόμαστε
- καλά πως?
Πριν προλάβει να μιλήσει ο Έντουαρτ , πρόλαβα να μιλήσω εγώ
-ήμασταν φίλοι , αλλά μετά λόγω συνθηκών χαθήκαμε, είπα και κοιτούσα τον Έντουαρτ που με κοίταζε με ένα τόσο ερευνητικό βλέμμα
- αλήθεια?
- ναι γλυκό μου, απάντησα
Η στιγμή ήταν τόσο αμήχανη , όλα ήταν λες και γινόντουσαν με slow motion
- μαμά? μαμά?
- τι είναι Ετζέι μου?
- θυμάσαι τον κύριο που παραλίγο να με πατήσει , αλλά μετά με βοήθησε και με φρόντισε !!!
- ναι θυμάμαι
- ε ο Έντουαρτ ήταν !
Τώρα εξηγούνται όλα , πως βρέθηκε εδώ αν και ακόμα έχω κάποια κενά. Έψαξα πολλές φορές να βρω αυτό τον άνθρωπο που βοήθησε το παιδάκι μου , αλλά δεν το βρήκα ποτέ. Ώσπου εμφανίστηκε μπροστά τόσο ξαφνικά και δεν είναι ένας απλός άνθρωπος, αλλά ο Έντουαρτ , το μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου!
Πλησίασα τον Έντουαρτ και του έδωσα το χέρι μου
- σε ευχαριστώ πολύ που φέρθηκες καλά στο παιδί μου
- τίποτα , άλλωστε είναι ένα αξιαγάπητο παιδί
Το χέρι του το ίδιο μαλακό και απαλό όπως το θυμόμουν . Μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου αστραπιαία μήπως συνδέσει τα κομμάτια του παζλ ο Έντουαρτ και καταλάβει ότι ο Ετζέι είναι ο γιος του!
- Ιζαμπέλλα θα μπορούσαμε να μιλήσουμε?
Ωχ αυτό φοβόμουν !
- ναι μπορώ !
- με αφήνετε μόνο μου?
- όχι καρδούλα μου , σε λίγο θα ξαναέρθω , απάντησα αμέσως
- και εσύ Έντουαρτ?
- ναι καλό μου , και είδα ένα διάπλατο χαμόγελο να απλώνεται στα χείλη του παιδιού
- λοιπόν πάμε?
- ναι
Βγήκαμε έξω από το νοσοκομείο και καθόμασταν ο ένας απέναντι από τον άλλο. Παρατηρούσα το πρόσωπό του , λίγα πράγματα είχαν αλλάξει επάνω του αλλά αυτά τα πράσινα μάτια έχουν ριζώσει μεσα στην καρδιά μου και δεν φεύγουν ποτέ!
- λοιπόν Έντουαρτ, πάει καιρός?
-ναι , 5 χρόνια και δεν έχεις αλλάξει καθόλου
-ούτε και εσύ, αλήθεια πως και βρίσκεσαι εδώ?
- είχα κάτι δουλειές , αλλά έπαθα ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο και έτσι αναγκάστηκα να μείνω στο νοσοκομείο
- μάλιστα και είσαι καλά τώρα?
- ψυχικώς η σωματικώς?
- και τα δύο
- σωματικά καλά αλλά ψυχικά εδώ και πέντε χρόνια είμαι ένα ράκος, Ιζαμπέλλα πρέπει να σου μιλήσω για εκείνη την ημέρα
- δεν χρειάζεται να μου πεις τίποτα, τα λόγια σου και οι πράξεις σου ήταν ξεκάθαρες
- σε παρακαλώ έγινε μια τεράστια παρεξήγηση και πρέπει να σου εξηγήσω
- δεν χρειάζεται...
5ΧΡΌΝΙΑ ΠΡΙΝ
ΙΖΑΜΠΈΛΛΑ
Τελείωσα με την Άλις με τα ψώνια για το γάμο και αμέσως επισκέφτηκα τον γιατρό γιατί είχα κάτι ενοχλήσεις
- λοιπόν γιατρέ τι λένε οι εξετάσεις μου?
- είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω ότι είστε έγκυος
Μόλις το άκουσα η χαρά μου δεν περιγραφόταν , αφού από την χαρά μου πήρα και το γιατρό αγκαλιά. Φεύγοντας , αποφάσισα να πάρω λίγα λουλούδια και θα έλεγα το ευχάριστο νέο στον καλό μου , είμαι σίγουρη ότι θα χαιρόταν το ίδιο και ακόμα περισσότερο
Πήγα σπίτι και το σαλόνι ήταν άδειο , μάλλον το μωρό μου ήταν επάνω . Πήγα επάνω και άνοιξα το δωμάτιο και τότε ήταν που έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Ήταν ο Έντουαρτ με μια άλλη γυναίκα , την είχε στριμώξει στη γωνία και φιλιόντουσαν . Το θέαμα με εξόργιζε και μου προκαλούσε αηδία!
- Έντουαρτ?
- Ιζαμπέλλα ? με κοίταζε με ένα βλέμμα τρόμου και ενοχής
- τι κάνεις εδώ? ποια είναι αυτή?
- δεν είναι αυτό που φαίνεται
- κόψε τις μαλακίες και πες μου τι γίνεται εδώ?
Αυτή με κοιτούσε αλλά στην ουσία ήταν λες και το ευχαριστιόταν
-Τζέσικα φύγε από εδώ σε παρακαλώ
- καλά , είπε και έφυγε με ένα ειρωνικό χαμόγελο στα χείλη
- Ιζαμπέλλα να σου εξηγήσω
- να μου εξηγήσεις τι ? δεν ντρέπεσαι ?
- κοίτα δεν ήθελα να σε πληγώσω
- με πλήγωσες βαθιά
- Ιζαμπέλλα δεν πάει άλλο , πρέπει να χωρίσουμε , στο έκρυβα εδώ και καιρό αλλά είμαι ερωτευμένος με άλλη
- τι ?γιατί ? γιατί?
- δεν έχει γιατί η καρδιά μου αγάπησε άλλη
Δεν χρειάστηκε να κάνω τίποτα άλλο , τα γυαλί ράγισε. Πήγα και τον χαστούκισα, αφήνοντας πάνω στο πρόσωπό του σημάδι , τον έφτυσα και και του πέταξα το δακτυλίδι στα μούτρα
- δεν φταις εσύ , φταίω εγώ που σε πίστεψα, είπα και έφυγα. Δεν πήρα τίποτα από τα ρούχα , γιατί όλα μου τα είχε πάρει αυτός!
Μόνο το παιδί έμεινε , για μια στιγμή σκέφτηκα να το ρίξω , αλλά δεν ήθελα δεν μου έφταιγε σε τίποτα!Έτσι αποφάσισα να φύγω , να πάω κάπου αλλού να δουλέψω για να ζήσω το παιδί μου!!!!
5 ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ
- μου φέρθηκες με το χειρότερο , τρόπο, με πλήγωσες αφάνταστα και το χειρότερο μου έδωσες ελπίδες για μια όμορφη ζωή
- σε παρακαλώ άφησε με να σου εξηγήσω
- δεν χρειάζεται, το γυαλί έσπασε και δεν ξανακολλάει πια
- μα σε παρακαλώ
- όχι , σε παρακαλώ πήγαινε να αποχαιρετήσεις τον Ετζέι και φύγε
- όπως θες , αλλά δεν ξέρεις την αλήθεια και από ότι φαίνεται δεν θα την μάθεις ποτέ, είπε και μπήκε ξανά μέσα στο νοσοκομείο!
Πήγα και εγώ από πισω και μόλις ξαναμπήκα μέσα στο δωμάτιο, τον είδα αγκαλιά με τον Ετζέι , ο οποίος έκλαιγε
- μην φύγεις Έντουαρτ , σε παρακαλώ
- δεν γίνεται , αλλά μην φοβάσαι , ότι με χρειαστείς ξέρεις!
- ναι , είπε και του έδωσε ένα φιλάκι στο μάγουλο. Ήταν τόσο όμορφη εικόνα !Αχ και να ήξεραν!
Σηκώθηκε ο Έντουαρτ και ήρθε προς την εξώπορτα όπου καθόμουν και τους χάζευα
- αντίο μεγάλε, είπε ο Έντουαρτ
- γειά σου! και να έρχεσαι να με βλέπεις
- και βέβαια.
Έπειτα το βλέμμα του έπεσε πάνω μου , με κοίταγε βαθιά στα μάτια και κάποια στιγμή ένιωσα όλο μου το σώμα να μουδιάζει
-αντίο Ιζαμπέλλα, μου είπε και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και έφυγε
- Αντίο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου