Ο ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15

ΜΠΕΛΛΑ

Ο τραυματιοφορέας μας μετέφαρε στο γυναικολογικό όσο πιο γρήγορα μπορουσε . Εγώ πονούσα αφάνταστα και προσπαθούσα να παίρνω ανάσες όπως είχα μάθει στο μάθημα τοκετού που είχα παέι με τον αδερφό μου, τον Εμετ . Ήταν από τις μοναδικές μέρες που έριξα το γέλιο με τον Έμετ ο οποίος δεν μπορούσε να κάνει μια σωστή δουλειά, αλλά ήταν δίπλα μου και με βοηθούσε πάντα.Ήταν τόσο καλός αδερφός και ήταν πάντα δίπλα και στην Ρόζαλι, φαινόταν ότι την αγαπούσε πολύ , πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο ερωτευμενο!

Καταλήξαμε στο χειρουργείο, εκεί μας περίμενε ο γιατρος που με είχε αναλάβει 

- λοιπόν τοποθετήστε την πανω στο κρεβάτι με ανοικτά τα πόδια, σας παρακαλώ

- μάλιστα γιατρε είπε ο τραυματιοφορέας μαζί με τις νοσοκόμες που ήταν εκεί

- πονάωωωωωωωωω

- μην φοβάστε σε λιγη  ώρα όλα θα έχουν τελιωσει και θα έχετε στην αγκαλιά σας το μωράκι σας

- ότι πείτε γιατρέ αλλά κάντε κάτι σας παρακαλώ, ποναωωωωωω

- ναι αμέσως 

Ο γιατρός με τις νοσοκόμες ετοιμασαν τα εργαλεία , ενώ εμενα μου φόρεσαν μια στολή . Η Ρόζαλι ηταν δίπλα μου 

- πονάωωωωωω

-ηρέμησε καλή μου 

- το λες εσύ τώραγιατί δεν γεννάς κάτσε να μείνεις και εσύ έεεε-γκυος και θα δεις την γλύκα

- καλά καλα΄

- λοιπόν είμαστε έτοιμοι , πάρτε ανάσες και σπώξτε

Άρχισα να σπρώχνω δυνατά

- ααααααααααααα

- σπρώξτε και άλλο

- ε πόσο πια

- και άλλο

Άρχισα να σπρώχνω ακόμα πιο δυνατά 

-ααααααααααααα

- ελάτε προσπαθήστε και άλλο, βλέπω το κεφαλάκι του

- αααααααααααααααα

- ελάτε λιγο ακόμα και κοντεύουμαι

-ααααααααααααααααααα

- αυτό ήταν βγήκε το μωράκι σας , ένα υγιεστατο αγοράκι 

Αγοράκι?κατα κάποιο η ευχή μου πραγματοποιήθηκε ένα αγοράκι που να μοιάζει στον Έντουαρτ και τότε ήταν που άκουσα το κλάμα του

- σας παρακαλω γιατρέ , μου τον δίνεται λίγο σας παρακαλώ

- ναι βεβαίως

Τότε ο γιατρός μου έδωσε το αγοράκι μου , το οποιο ήταν μεσα στα αίματα

- αγοράκι μου?

Τον πήρα μέσα στην αγκαλιά μου , και άρχισα να κλαιώ απο την συγκίνηση . Το μόνο που μπορου΄σα να διακρίνω μεσα στα τόσα αίματα ήταν τα πράσινα ματάκια του, ναι τα είχε παρει από την αγάπη μου . Αυτό με έκανε τόσο ευτυχισμένη!!!

- κ. Σουάν θα πρέπει να σας το πάρουμε για να τον πλύνουν και αυριο θα τον έχετε πάλι στην αγκαλιά σας

- γειά σου αγοράκι μου , είπα και μου τον πήραν απο΄την αγκαλιά μου. Αμέσως ένοιωσα μια άπώλεια αλλά ήξερα ότι αύριο θα τον είχα πάλι στην αγκαλιά μου

- ήταν τόσο γλυκός, είπε η Ρόζαλι χαμογελαστά

- ναι είναι και έχει και πράσινα ματάκια, αααααααααααα

- τι έγινα Μπέλλα?

- πονάω 

- αυτό δεν είναι λογικό είπε ο γιατρός , θα πρέπει να το δω

Έβαλε κάτι μηχανήματα πανω στην κοιλιά μου, ενώ εγώ πονουσα φρικτά

- τι έγινε γιατρέ,?έχω τίποτα ?

- μην φοβάστε , δεν είναι τίποτα 

- θα μου πείτε ?

- από ότι φαίνεται μέσα στην κοιλιά σας δεν είχατε μόνο ένα υγιέστατο αγοράκι αλλά αυτή την στιγμή που μιλάμε είναι έτοιμο να βγει και το κοριτσάκι σας

- το ποιο?

- από ότι φάινεται περιμένατε δίδυμα

- τι?

ΕΝΤΟΥΑΡΤ

Ένοιωσα δυο ζεστα χείλη να ακουμπούν τα δικά μου , αμέσως ένοιωσα μια ζεστασιά. Ηξερα ποιανής χείλη ήταν αυτά , ναι ήταν της Μπέλλας , θα μπορούσαν να τα καταλάβω μέσα σε χιλιάδες
Και εκεί που το μόνο που έβλεπα ήταν ένα πυκνό σκοτάδι , ξαφνικά άνοιξα τα μάτια  μου και φως τύφλωσε τα μάτια μου. Τα ανοιγόκλεισα αλλες 2 με 3 φορές μέχρι να συνηθισω το φως και αξφνικά είδε την Μπέλλα σκυμένη από πάνω μου , τα χειλη της ακριβώς πάνω στα δικά μου, άρα είχα δίκιο πριν, τα χείλη που ένοιωσα ήταν της Μπέλλας μου !Πήρα μια βαθιά ανάσα ακριβώς μέσα στο στόμα της Μπελλας, για να της δώσω σημάδι ότι ζω και ότι ειμαι εδώ και την νοιώθω. Σηκώθηκε απότομα
και με κοίταγε με ένα αξιοπεριέργο τρόπο λες και ήμουν φάντασμα

- Μπελλα, της είπα σιγά, δεν είχα ακόμα την δύναμη να μιλήσω δυνατα

Κούνησε το κεφάλι της λες και κάτι προσπαθούσε να κατανοήσει

-Μπέλλα , ξαναείπα πάλι σιγά

- αγάπη μου?ξύπνησες, είπε και χαμογέλασε , λατρευα το χαμογελό της αλλά εκει που χαμογελούσε άρχισε να κλαίει. Δεν μπορούσα να την βλέπω να κλαίει γιατί μαζί με αυτήν στενοχωριομουν και εγώ

-Μπέλλα μην κλαις, της είπα αλλά δεν ήμουν και σίγουρος ότι το άκουσε γιατί το είπα τόσο σιγά

Εκείνη μου ξαναχαμογέλασε και μου είπε

- είναι δάκρυα χαράς αγάπη μου

Ηρέμησα και τότε ήταν που παρατήρησα την κοιλιά της , είχε φουσκώσει πολύ , το παιδάκι της μέσα μεγάλωνε , καλά ποσο καιρό είμαι στο σκοτάδι?

-αγάπη μου πάν να φέρω τον γιατρό και να ειδοποιήσω και τα αδέρφια σου και θα ξαναερθω

- μην φύγεις , είπα και ακούστηκε πιο καθαρά αυτή την φορά

Δεν ήθελα να φύγει , την είχα ανάγκη , την ήθελα εδώ δίπλα μου

-δεν φεύγω καλέ μου θα ξαναέρθω, είπε άνοιξε την πόρτα και έφυγε

Αμέσως ενοιωσα μια απώλεια , αλλά θα κρατούσε την υποσχεσή της και θα ερχόταν ξανά
Προσπάθησα να κουνηθώ και κατάλαβα ότο τόσο καρό ήμουν ακίνητος και ένοιωσα τα πάντα μουδιασμένα και πιασμένα. Σηκώθηκα λιγάκι , ψιλοζαλίστηκα και ξαναέπεσα κάτω στο μαξιλάρι. Τότε είδα την πόρτα να ανοίγει , ναι πρέπει να ήρθε η Μπελλα, αλλά όχι δεν ήταν αυτή, ήταν......

ο Τζάσπερ!!

Ενθουσιάστηκα που είδα τν αδερφό μου , εδώ!

-Τζάσπερ?, είπα ενώ αυτός με πλησιάζε

- αδερφούλη μου , επιτέλους ξύπνησες, είπε και χαμογελασε

- η Μπελλα?

- κοίτα Έντουαρτ..

Μόλις ξεκίνησε έτσι κατάλαβα ότι κάτι δεν πηγαινε καλα και άρχισα να ανυσηχώ

- τι, τι συμβαίνει?

- μην φοβάσαι απλά της έσπασαν τα νερά και τώρα που μιλάμε γεννάει

- τι γεννάει?, είπα και φώναξα , βγήκε τόσο απότομα  και δυνατα η φωνή μου , που τρόμαξα και εγώ ο ιδιος

- ηρέμησε Έντουαρτ , σε παρακαλώ , ολα είναι μια χαρά

- παμε εκεί 

- δεν πας καλά , να σου θυμίσω ότι τώρα συνήλθες

- πρέπει να είμαι δίπλα της με χρειαζεται

- σε παρακαλώ μην κάνεις καμια βλακεία και σηκωθείς από την θέση σου

- μα Τζάσπερ?

- δεν έχει μα, θα καθησεις στην θεσούλα σου και σε λιγο θα έρθει ο γιατρός να σου κάνει κάποιες εξετάσεις

- καλά , να σε ρωτήσω κατι?

- ότι θες 

- τι έγινε όλο αυτό τον καιρό ?

- λοιπόν εσύ ήσουν σε κόμμα

- σε κόμμα?

- ναι από τι φαίνεται ξεκουράστηκες για τα καλά

-άρα για να γεννάει τώρα η Μπελλα σημαίνει ότι ήμουν σε κόμμα 9 μήνες σχεδόν

- ακριβώς , βλέπω δεν έχεις χάσει το μυαλό σου ακόμα

- καλά για συνέχισε

- όσο καιρό ήσουν σε κόμμα , κανένας δεν έφευγε απο΄το νοσοκομείο , ειδικότερα η Μπελλα , της οποίας η κοιλιά μεγάλωνε όλο και πιο πολύ αλλά αυτή ήταν πάντα εδώ, φυσικά και η Ρόζαλι και όλοι μας

-κατάλαβα και γαιτί αφήνατε την Μπελλα να έρχεται ?

- της λέγαμε να καθήσει στο σπίτι αλλά δεν μας άκουγε, ήθελε να είναι μαζί σου , μάλιστα ερχόταν κάθε μερα μέσα στο δωματιο και σου μίλαγε

- αλήθεια?

- ναι αλήθεια 

- αχ πόσο με αγαπάει

- σώπα βρε , καλά που μας το είπες

Η Μπέλλα ερχόταν εδώ και μου μιλούσε , ήταν τόσο παράξενο και περίεργο αλλά συναμα τόσο δυνατό και γλυκό, αυτή η γυναίκα πραγματικα΄με αγαπούσε και με αγαπάει , όπως την λατρεύω και εγώ

- Τζάσπερ μου φέρνεις ένα ποτήρι νερό σε παρακαλώ?

- ναι μισό , παω λίγο εξω να σου φέρω αλλά μην κάνεις καμιά κουταμάρα και φύγεις

-οχι δεν φευγω

- καλάααααα

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα προς την πόρτα, ψιλοζαλιζόμουν αλλά ήθελα να είμαι δίπλα την Μπελλα. Τότε κατάλαβα όμως ότι ήμουν γυμνός , γύρισα το κεφάλι μου και είδα μια ντουλάπα, την άνοιξα και είδα κατι ρούχα νοσοκομείου για ασθενείς. Πηρα μια και την φορεσα , έβγαλα το κεφάλι μου έξω από την πόρτα και ειδα ότι κανένας δεν ήταν στο διάδρομο, έτσι βγήκα από το δωματιο και άρχισα να περπατάω , δεν ήξερα που πηγαίνω και ζαλιζόμουν αλλά θα έβαζα τα δυνατά μου. Ήταν ένας κύριος και τον ρώτησα

- συγνώμη μήπως ξέρετε που είναι το γυναικολογικό??

- ναι , θα πάτε όλο ευθεία και θα στρίψετε δεξιά στον τρότο διάδρομο, άλλωστε έχει και ταμπέλα που γράφει γυναικολογικο

- σας ευχαριστώ πολύ

- τίποτα

Προχώρησα όπως μου είπε ο κύριος και τελικά είδα την ταμπέλα , και έστριψα . Μπήκα μέσα πό μια μεγάλη πόρτα και το μόνο που είδα ήταν μια κυρία πισω από έναν πάγκο

- συγνώμη η κ. Σουάν?

- τι της είστε?

- ο αντρα της

- και γιατί είστε έτσι ?

- ημουν στο κρεβάτι θα μου πείτε τι κάνει η κ. Σουάν?

- καλά γεννάει , είναι στο χειρουργίο

- ξέρετε πως μπορώ να πάω εκεί?

- όλο ευθεία είναι θα δείτε μια πράσινη πορτα μπείτε μέσα και θα σας πληροφορήσουν σε ποια αιθουσα την έχουν

- σας ευχαριστώ πολύ

Προχώρησα όλο ευθεία , άνοιξα την πόρτα και είδα έναν γιατρό

- συγνώμη η κ. Σουάν?

- τι της είστε ?

- ο αντρας της

- λοιπόν είναι στην 2 αίθουσα

- σας ευχαριστώ

- τίποτα , πάρτε και μια μάσκα για να μπείτε μέσα

- και πάλι σας ευχαριστώ

Φόρεσα την μάσκα και βρήκα την άιθουσα 2 και μπήκα μέσα χωρίς να το σκεφτώ

- Μπελλα? φώναξα όσο μπορουσα με την μάσκα 

Και τότε την είδα μπροστά μου καταιδρωμένη να ουρλιάζει απο΄τον πόνο , τον γιατρό έτοιμος να της βγάλει το μωρό από μέσα της και την Ροζαλι δίπλα της. Μόλις με είδε έμεινε με τα μάτια ορθανοιχτα , σταμάτησε να ουρλιάζει 

- Έντουαρτ? τι κάνεις εδώ?

- είναι δυνατόν να μην ήμουν στη γέννα του μωρού μας ?, της είπα και της χαμογέλασα

- αγάπη μου , μου είπε μου χαμογέλασε και μου έτεινε να πάω εκεί

Πήγα κοντά της, η Ροζαλι σηκώθηκε  και έφυγε χωρίς καν να μου μιλήσει και καθησα στην θέση της ακριβως δίπλα στην Μπέλλα

- αγάπη μου είσαι καλά ?

- τώρα είμαι πολύ καλύτερα ?, εσυ?

- πονάωω

- ήρεμα γλυκιά μου εγώ είμαι εδώ τώρα

- το ξέρω αγάπη μου , πάντα σε είχα ανάγκη 

- και εγω έλα λοιπόν να σπρώξεις να βγάλουμε το μωράκι μας

- Έντουαρτ?

- τι είναι καλή μου?

- δεν έχουμε μόνο ένα μωρό 

- τι εννοείς?

- δίδυμα ειχα , τώρα γεννάω το δεύτερο μωράκι μας 

- δηλαδ'η θα έχουμε 2 παιδάκια μέσα στο σπίτι μας?

- ναι αγάπη μου

- με κάνεις τόσο ευτυχισμένο

- συγνώμη που διακόπτω αλλά μηπως να γεννήσουμε και μετά τα λέτε

- ναι συγνώμη γιατρε 

- ααααααααααααααα, φώναζε η Μπελλα ενώ έσπρωχνε

- να το κεφαλάκι του 

- έλα γλυκιά μου λιγο ακόμα

- αααααααααααααα

- και άλλο, είπε ο γιατρός

- ααααααααααααααααα

- να το κοριτσάκι σας

- δωστε μου την

Ο γιατρός έβαλε το μωράκι στην αγκαλιά της Μπελλας. Ήταν κατακόκκινο από τα αίματα

- κοίτα 'Εντουαρτ, κοίτα ματάκια ίδια και αυτά με τα δικά σου

- πόσο όμορφη είναι αν και θα ήθελα να έχει τα μάτια σου

- δεν με πειράζει καθόλου , τα δικά σου μάτια είναι υπέροχα και τα λατρεύω

- όπως λατρεύω και εγώ τα δικά σου

- συγνώμη πρέπει να πάρουμε το μωρό

- ναι γιατρε, και του το έδωσε

- σας αφήνω λιγο μόνους και μετά θα ξανέρθω για κάτι περαιτέρω πράγματα

- εντάξει γιατρε

- αγάπη μου με κάνεις τόσο ευτυχισμένη που είσαι εδώ δίπλα μου

- πως γινόταν να μην ήμουν?

- όταν μου μίλησες μεσα στο δωμάτιο κατάλαβα ότι τώρα εχω καθε λόγο να ελπιζω

- τα έμαθα όλα , ήμουν σε κομμα 9 μήνες και εσύ ερχόσουν κάθε μερα εδω και μου μίλαγες

- ναι πίστευα ότι με άκουγες

- μπορεί , δεν ΄ξερω

- Έντουαρτ σε παρακαλώ φιλησέ με
Έτεινα προς την Μπέλλα , έσκυψα και ακούμπησα τα χειλη μου πάνω στα δικά της, και αρχίσαμε να φιλιόμαστε παθιασμένα λες και ο ένας εξαρτιόταν από τον άλλον

- σε αγαπώ!!

- και εγώ σε αγαπώ!!, είπα και ξαναφιληθήκαμε