Αλλαγή ζωής17

AΛΛΑΓΉ ΖΩΉΣ

Ιζαμπέλλα
- αγοράκι μου τι κάνεις?


- καλά είμαι μανούλα , είμαι πολύ χαρούμενος που επιτέλους φεύγω


- μπράβο αγοράκι μου, πολύ χαίρομαι, πρέπει να σου πω κάτι


- τι είναι μαμά?


-να έγινε κάτι και έπρεπε να φύγουμε από το ίδρυμα


- μα γιατί?


- αστο τώρα αυτό και θα μείνουμε σε ένα φίλο μου


- φίλο?


- τον γιατρό που σε φρόντισε , ήθελε να μας φιλοξενήσει


- όχι


- τι όχι?


- δεν θέλω


- γιατί καλέ μου?


- δεν θέλω να μείνω μαζί του είναι ένας ξένος


- Ετζέι μου σκέψου λιγάκι δεν έχουμε πουθενά αλλού να μείνουμε σε παρακαλώ


- καλά το κάνω μόνο για σένα


- μπράβο καλό μου!


- και πότε φεύγουμε?


- σήμερα το βράδυ θα πάμε να μείνουμε εκεί ώσπου να βρω μια δουλειά και θα πάμε στο δικό μας


- οκ μανούλα, αγκαλίτσα?


- αγκαλίτσα το μωρό μου , και τον πήρα μια μεγάλη αγκαλίτσα το μωράκι μου , είναι ότι πιο πολύτιμο έχω στην ζωή μου!


Λοιπόν πάω να μαζέψω τα πράγματα μας από το ίδρυμα και θα έρθω σε λίγο


- οκ μαμά


Ετζέι


Από μικρός μεγάλωσα στο ίδρυμα μαζί με την μητέρα μου . Κάποιες άλλες κυρίες με φρόντιζαν όταν η μητέρα μου έπρεπε να δουλέψει . Δεν έχω παράπονο όλες ήταν τόσο καλές μαζί μου ! Η μητέρα μου δούλευε μέρα νύχτα για να με φροντίζει . Την λάτρευα την μητέρα μου , είναι τόσο γλυκιά και με αγαπάει πολύ! Για τον πατέρα μου δεν μου είπε ποτέ , ήταν σαν ένα μυστικό που την έκανε να πονάει και δεν ήθελα να την πληγώσω !
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που είχαμε πάει εκδρομή μαζί με τα άλλα παιδιά του ιδρύματος και πάρα λίγο να με πατήσει αυτοκίνητο αλλά για καλή μου τύχη σώθηκα! Αυτός ο κύριος με το αυτοκίνητο ήταν πολύ ευγενικός μαζί μου και αν δεν ήμουν φαντασιώδης τύπος θα νόμιζα ότι μοιάζαμε πολύ , αλλά αυτό ήταν και κάπως ακατόρθωτο !Μου άρεσε πολύ αυτός ο τύπος και φαινόταν πολύ πλούσιος , ευγενικός και ήταν και πολύ όμορφος. Ένα τέτοιο θα ήθελα για  την μητέρα μου , ήμουν σίγουρος ότι θα μπορούσε να την κάνει ευτυχισμένη, αλλά που τέτοια τύχη!
Το δώρο του ήταν καταπληκτικό και έπαιζε όλη μέρα με αυτό , αφού είχα πρήξει και την μητέρα μου !


- πάλι με αυτό παίζεις?


- ναι μαμά μου αρέσει πολύ


- καλά τι να πω με έχεις φάει με αυτό το παιχνίδι


-αφού μου αρέσει 


- το ξέρω αυτό


Πάντα έτσι έκανε όταν με έβλεπε να παίζω αλλά δεν με ένοιαζε !
Έπειτα η ζωή μου έφερε κάτι πολύ άσχημο και έπρεπε να μείνω στο νοσοκομείο. Η μητέρα μου φαινόταν πολύ στενοχωρημένη και δεν ήθελα να είναι λυπημένη !!Ώσπου μια μέρα δεν άντεξα και το μόνο που έβλεπα ήταν σκοτάδι!!Τελικά ο θεούλης με αγαπούσε πολύ και με άφησε να ζήσω !!!Λίγες μέρες λοιπο΄ν πριν φύγω από το νοσοκομείο ήρθε και με επισκέφτηκε ο φίλος μου ο Έντουαρτ , αχ πόσο χάρηκα που τον είδα !!Αλλά αυτό που με ξάφνιασε πιο πολύ ήταν ότι γνώριζε την μητέρα μου , ε τότε φούντωσε η ιδέα πώς θα ήταν πολύ ωραία να γίνονταν ζευγάρι , θα με έκανε πολύ χαρούμενο αλλά τελικά ο φίλος μου έφυγε, μου έδωσε το τηλέφωνό του για όποτε τον είχα ανάγκη . Αυτή την στιγμή που μου είπε η μητέρα μου να φύγουμε από το ίδρυμα και θα πάμε να μείνουμε σε αυτόν τον γιατρό, δεν ήθελα καθόλου αλά δεν μπορου΄σα να κάνω κάτι , και είχα την ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον. Έτσι αποφάσισα να μιλήσω με τον Έντουαρτ αλλά δεν είχα τηλέφωνο!!Ξαφνικά μπήκε η νοσοκόμα μέσα 


- γεια σου μικρέ


- γεια σας


- πως είσαι ?


- πολύ καλά , θα μπορούσα να σας ζητήσω μια χάρη


- ναι ότι θες
- θα μπορούσατε να μου δώσετε ένα τηλέφωνο για να πάρω τηλέφωνο την μητέρα μου να μου φέρει κάτι που θέλω


- ναι έλα πάρε το κινητό μου , εγώ θα είμαι έξω , όποτε είναι πες μου


- ευχαριστώ πολύ 


- τίποτα γλυκέ μου , μου είπε , μου έδωσε το τηλέφωνο της και βγήκε έξω


Πάτησα τα νούμερα του τηλεφώνου , χτύπησε τρεις φορές και έπειτα άκουσα μια φωνή


- ναι ?


- Ε΄ντουαρτ?


- ναι ποιος είναι?


ΈΝΤΟΥΑΡΤ


- ναι ποιος είναι?


- Ο Ετζέι είμαι 


- Ετζέι μου, εσύ είσαι?


- ναι εγώ


- τι κάνεις μεγάλε?έγινε κάτι ?


- να μας έδιωξαν από το ίδρυμα και θα πάμε να μείνουμε σ έναν ξένο σήμερα


- όταν λες ξένο?


- στον γιατρό που με έκανε καλά


- και δεν θες?


- όχι αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι 


- τι μπορώ να κάνω εγώ?


- σε παρακαλώ έλα να με δεις


- θα έρθω καλό μου αλλά που 


- δεν ξέρω ακριβώς


- καλά ξέρω το όνομα του γιατρού θα μάθω που μένει και θα έρθω


- σε ευχαριστώ πολύ


- τίποτα αλλά πες το στην μητέρα σου να ξέρει


- καλά καλά


- λοιπόν αύριο θα έρθω , θα τα πούμε


- οκ σε ευχαριστώ πολύ


- τίποτα
Είπα και το έκλεισα, θα πήγαινα με κάθε τρόπο να τον δω αλλά περισσότερο ήθελα να δω την Ιζαμπέλλα!!


- τι συμβαίνει Έντουαρτ?


- Άλις πρέπει να φύγω


- δεν γίνεται πρέπει να σου μιλήσω


- μου τα λες μετά


- όχι τώρα, άλλωστε αύριο θα πας


- ναι αλλά είναι μακριά


- δεν πειράζει πρέπει να σου μιλήσω


- καλά πες μου


- λοιπόν.....


**********
Έτρεξα όσο πιο γρήγορα στην Λουιζιάννα για να συναντήσω τον μικρό , αφού έψαξα πρώτα να βρω που είναι το σπίτι στο οποίο μένει ! Έφτασα στο σπίτι κατά το μεσημεράκι !Πάρκαρα το αυτοκίνητο , πήρα από ένα ζαχαροπλαστείο κάτι γλυκά και πήγα στο σπίτι !Κατευθύνθηκα στο σπίτι , χτύπησα το κουδούνι δυο φορές
 - ναι? άκουσα μια παιδική φωνούλα 


-Εντζέι μου ? ο Έντουαρτ είμαι


- α Έντουαρτ , είπε και άνοιξε την πόρτα και έπεσε στην αγκαλιά μου 


- τι κάνεις μεγάλε? και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο


- χαίρομαι που ήρθες 


- ε αφού στο υποσχέθηκα


- Έτζέι ποιος είναι?, και τότε εμφανίστηκε το μωρό μου


- μαμά είναι ο Έντουαρτ ο φίλος μου


- Έντουαρτ?


- τι κάνεις Ιζαμπέλλα?


- εγώ καλά είμαι, εσύ?


- πολύ καλά 


- πώς και μας επισκέφτηκες ?


- με πήρε ο μικρός και δεν μπορούσα να του χαλάσω χατίρι, Ετζέι ? δεν είπες στην μαμά ότι θα έρθω?


- το ξέχασα


- δεν πειράζει , μήπως εσένα Ιζαμπέλλα σε πειράζει που ήρθα να δω το παιδί


- όχι κανένα πρόβλημα , πέρασε μέσα μην στέκεσαι στο κρύο , Μπήκα μέσα και είδα ένα σπίτι αρκετά εργένικο


- Έντουαρτ θα πάμε επάνω να παίξουμε?


- ναι γλυκέ μου αν δεν ενοχλούμε την μαμά 


- κανένα πρόβλημα αφού τώρα πια είσαστε φίλοι


- σε ευχαριστούμε πολύ , έφερα κάτι γλυκά πιστεύω να σας αρέσει 


- ευχαριστούμε πολύ , δώστε μου τα να τα βάλω στο ψυγείο


- λοιπόν πάμε να παίξουμε μεγάλε?


- ναι πάμε , και με καθοδήγησε προς τα πάνω δείχνοντας μου με το χεράκι του 


- εδώ είμαστε και μου έδειξε το δωμάτιο , δεν ήταν και τόσο παιδικό


- έλα Ετζέι μου , και τον άφησα κάτω


- δεν μου αρέσει το δωμάτιο μου, μου είπε με ένα μουτρωμένο μουτράκι


- ε δεν είναι και τόσο παιδικό αλλά ίσως στην συνέχεια να αλλάξει , άλλωστε τώρα ήρθατε


- και πάλι δεν μου αρέσει , προτιμούσα του ιδρύματος


- έλα μην κάνεις έτσι , σκέψου την μαμά σου 


- μόνο αυτή σκέφτομαι , αλλά Έντουαρτ δεν θέλω τον γιατρό με την μαμά μου


- αυτό όμως δεν μπορείς να το επιλέξεις εσύ μεγάλε


- το ξέρω αλλά θα προτιμούσα εσένα μαζί της 


- αυτό δεν γίνεται


- γίνεται αν κάνεις κάτι


- δεν γίνεται μεγάλε


-δεν θέλεις την μαμά?


- Ετζέι .. και τότε μπήκε η Ιζαμπέλλα


- μήπως θα ήθελες κάτι να πιεις?


- όχι ευχαριστώ 


- σίγουρα?


- ναι ναι


- ε τότε να σας αφήσω 
, είπε και έφυγε


- δεν μου απάντησες?


- κοίτα εγώ την μαμά σου.. και είχα ένα δισταγμό 
Τότε ο Ετζέι ήρθε στην αγκαλιά μου 


- την θες, είπε με ένα χαμόγελο στο στόμα. Καλά ο μικρός ήταν ατσίδας


- πως το πιστεύεις αυτό?


- την θες , πες το μου


- καλά μικρέ με έπιασες την  θέλω αλλά η μαμά σου δεν με θέλει


- δεν το ξέρεις αυτό


- μεγάλε δεν μπορείς να το λες αυτό 


- σε παρακαλώ κάνε κάτι 


- μικρέ θα σου πω μια ιστορία , οκ? αλλά δεν θα την πεις πουθενά


- οκ περιμένω 


- λοιπόν μια φορά και ένα καιρό έπαθα ένα ατύχημα και αυτή που με βοήθησε ήταν μια όμορφη κοπέλα 


- η μαμά μου?


- ναι η μαμά σου αλλά μην με διακόπτεις


- οκ, και μου χαμογέλασε


- λοιπόν .όταν την είδα να μου χαμογελάει αμέσως κάτι ένοιωσα μέσα μου κάτι αλλιώτικο, με βοήθησε , με πήγε σπίτι μου , μιλήσαμε και ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Οι μέρες περνούσαν ευχάριστα  συναντιόμασταν , μιλούσαμε και τελικά γίναμε ζευγάρι και μέναμε στο ίδιο σπίτι!! Αλλά μετά τσακωθήκαμε για ένα λόγο και χωρίσαμε 


- κρίμα και γιατί χωρίσατε ?


- έγινε μια παρεξήγηση


- για αυτό μόνο?


- για έναν μεγάλο είναι σοβαρό 


- κρίμα δηλαδή τώρα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα?


- όχι δυστυχώς αλλά αν θες να με βλέπεις θα έρχομαι


- εντάξει αν και θα ήθελα να ήσαστε μαζί


- ε εντάξει δεν πειράζει έλα να παίξουμε τώρα 


Πέρασε αρκετή ώρα , παίζαμε και περνούσαμε πολύ ωραία , αλλά η Ιζαμπέλλα δεν είχε έρθει καθόλου επάνω . Κάποια στιγμή είδα τον μικρό να κλείνει τα ματάκια του


- έλα μεγάλε ώρα για ύπνο


- καλά , θα μου πεις ένα παραμύθι πριν φύγεις


- ναι γλυκέ μου , τον πήρα αγκαλιά και τον έβαλα στο κρεβάτι του , τον σκέπασα και κάθισα δίπλα του 


- λοιπόν μια φορά και ένα καιρό...
Δεν πρόλαβα να φτάσω στην μέση του παραμυθιού και τον είχε πάρει ο ύπνος
Ήταν τόσο γλυκός και τόσο γαλήνιος όπως κοιμόταν 


- μη φοβάσαι γλυκέ μου όλα καλά θα πάνε , εγώ είμαι εδώ, του έδωσα ένα φιλάκι  και έφυγα


Κατέβηκα κάτω και είδα την Ιζαμπέλλα  να κάθεται και να κοιτάει τηλεόραση 


- κοιμήθηκε, είπα και έστριψε και με είδε 


- πολύ καλά , μάλλον περάσατε πολύ καλά?


- ναι τέλεια


- σε αγαπάει 


- και εγώ πολύ , από την πρώτη στιγμή που τον είδα


- και αυτός να είσαι σίγουρος


- και τώρα ειδικά που έμαθα ότι είναι και παιδί μου  ακόμα περισσότερο


- τι είπες?

AΛΛΑΓΉ ΖΩΉΣ

Ιζαμπέλλα
- αγοράκι μου τι κάνεις?


- καλά είμαι μανούλα , είμαι πολύ χαρούμενος που επιτέλους φεύγω


- μπράβο αγοράκι μου, πολύ χαίρομαι, πρέπει να σου πω κάτι


- τι είναι μαμά?


-να έγινε κάτι και έπρεπε να φύγουμε από το ίδρυμα


- μα γιατί?


- αστο τώρα αυτό και θα μείνουμε σε ένα φίλο μου


- φίλο?


- τον γιατρό που σε φρόντισε , ήθελε να μας φιλοξενήσει


- όχι


- τι όχι?


- δεν θέλω


- γιατί καλέ μου?


- δεν θέλω να μείνω μαζί του είναι ένας ξένος


- Ετζέι μου σκέψου λιγάκι δεν έχουμε πουθενά αλλού να μείνουμε σε παρακαλώ


- καλά το κάνω μόνο για σένα


- μπράβο καλό μου!


- και πότε φεύγουμε?


- σήμερα το βράδυ θα πάμε να μείνουμε εκεί ώσπου να βρω μια δουλειά και θα πάμε στο δικό μας


- οκ μανούλα, αγκαλίτσα?


- αγκαλίτσα το μωρό μου , και τον πήρα μια μεγάλη αγκαλίτσα το μωράκι μου , είναι ότι πιο πολύτιμο έχω στην ζωή μου!


Λοιπόν πάω να μαζέψω τα πράγματα μας από το ίδρυμα και θα έρθω σε λίγο


- οκ μαμά


Ετζέι


Από μικρός μεγάλωσα στο ίδρυμα μαζί με την μητέρα μου . Κάποιες άλλες κυρίες με φρόντιζαν όταν η μητέρα μου έπρεπε να δουλέψει . Δεν έχω παράπονο όλες ήταν τόσο καλές μαζί μου ! Η μητέρα μου δούλευε μέρα νύχτα για να με φροντίζει . Την λάτρευα την μητέρα μου , είναι τόσο γλυκιά και με αγαπάει πολύ! Για τον πατέρα μου δεν μου είπε ποτέ , ήταν σαν ένα μυστικό που την έκανε να πονάει και δεν ήθελα να την πληγώσω !
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που είχαμε πάει εκδρομή μαζί με τα άλλα παιδιά του ιδρύματος και πάρα λίγο να με πατήσει αυτοκίνητο αλλά για καλή μου τύχη σώθηκα! Αυτός ο κύριος με το αυτοκίνητο ήταν πολύ ευγενικός μαζί μου και αν δεν ήμουν φαντασιώδης τύπος θα νόμιζα ότι μοιάζαμε πολύ , αλλά αυτό ήταν και κάπως ακατόρθωτο !Μου άρεσε πολύ αυτός ο τύπος και φαινόταν πολύ πλούσιος , ευγενικός και ήταν και πολύ όμορφος. Ένα τέτοιο θα ήθελα για  την μητέρα μου , ήμουν σίγουρος ότι θα μπορούσε να την κάνει ευτυχισμένη, αλλά που τέτοια τύχη!
Το δώρο του ήταν καταπληκτικό και έπαιζε όλη μέρα με αυτό , αφού είχα πρήξει και την μητέρα μου !


- πάλι με αυτό παίζεις?


- ναι μαμά μου αρέσει πολύ


- καλά τι να πω με έχεις φάει με αυτό το παιχνίδι


-αφού μου αρέσει 


- το ξέρω αυτό


Πάντα έτσι έκανε όταν με έβλεπε να παίζω αλλά δεν με ένοιαζε !
Έπειτα η ζωή μου έφερε κάτι πολύ άσχημο και έπρεπε να μείνω στο νοσοκομείο. Η μητέρα μου φαινόταν πολύ στενοχωρημένη και δεν ήθελα να είναι λυπημένη !!Ώσπου μια μέρα δεν άντεξα και το μόνο που έβλεπα ήταν σκοτάδι!!Τελικά ο θεούλης με αγαπούσε πολύ και με άφησε να ζήσω !!!Λίγες μέρες λοιπο΄ν πριν φύγω από το νοσοκομείο ήρθε και με επισκέφτηκε ο φίλος μου ο Έντουαρτ , αχ πόσο χάρηκα που τον είδα !!Αλλά αυτό που με ξάφνιασε πιο πολύ ήταν ότι γνώριζε την μητέρα μου , ε τότε φούντωσε η ιδέα πώς θα ήταν πολύ ωραία να γίνονταν ζευγάρι , θα με έκανε πολύ χαρούμενο αλλά τελικά ο φίλος μου έφυγε, μου έδωσε το τηλέφωνό του για όποτε τον είχα ανάγκη . Αυτή την στιγμή που μου είπε η μητέρα μου να φύγουμε από το ίδρυμα και θα πάμε να μείνουμε σε αυτόν τον γιατρό, δεν ήθελα καθόλου αλά δεν μπορου΄σα να κάνω κάτι , και είχα την ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον. Έτσι αποφάσισα να μιλήσω με τον Έντουαρτ αλλά δεν είχα τηλέφωνο!!Ξαφνικά μπήκε η νοσοκόμα μέσα 


- γεια σου μικρέ


- γεια σας


- πως είσαι ?


- πολύ καλά , θα μπορούσα να σας ζητήσω μια χάρη


- ναι ότι θες
- θα μπορούσατε να μου δώσετε ένα τηλέφωνο για να πάρω τηλέφωνο την μητέρα μου να μου φέρει κάτι που θέλω


- ναι έλα πάρε το κινητό μου , εγώ θα είμαι έξω , όποτε είναι πες μου


- ευχαριστώ πολύ 


- τίποτα γλυκέ μου , μου είπε , μου έδωσε το τηλέφωνο της και βγήκε έξω


Πάτησα τα νούμερα του τηλεφώνου , χτύπησε τρεις φορές και έπειτα άκουσα μια φωνή


- ναι ?


- Ε΄ντουαρτ?


- ναι ποιος είναι?


ΈΝΤΟΥΑΡΤ


- ναι ποιος είναι?


- Ο Ετζέι είμαι 


- Ετζέι μου, εσύ είσαι?


- ναι εγώ


- τι κάνεις μεγάλε?έγινε κάτι ?


- να μας έδιωξαν από το ίδρυμα και θα πάμε να μείνουμε σ έναν ξένο σήμερα


- όταν λες ξένο?


- στον γιατρό που με έκανε καλά


- και δεν θες?


- όχι αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι 


- τι μπορώ να κάνω εγώ?


- σε παρακαλώ έλα να με δεις


- θα έρθω καλό μου αλλά που 


- δεν ξέρω ακριβώς


- καλά ξέρω το όνομα του γιατρού θα μάθω που μένει και θα έρθω


- σε ευχαριστώ πολύ


- τίποτα αλλά πες το στην μητέρα σου να ξέρει


- καλά καλά


- λοιπόν αύριο θα έρθω , θα τα πούμε


- οκ σε ευχαριστώ πολύ


- τίποτα
Είπα και το έκλεισα, θα πήγαινα με κάθε τρόπο να τον δω αλλά περισσότερο ήθελα να δω την Ιζαμπέλλα!!


- τι συμβαίνει Έντουαρτ?


- Άλις πρέπει να φύγω


- δεν γίνεται πρέπει να σου μιλήσω


- μου τα λες μετά


- όχι τώρα, άλλωστε αύριο θα πας


- ναι αλλά είναι μακριά


- δεν πειράζει πρέπει να σου μιλήσω


- καλά πες μου


- λοιπόν.....


**********
Έτρεξα όσο πιο γρήγορα στην Λουιζιάννα για να συναντήσω τον μικρό , αφού έψαξα πρώτα να βρω που είναι το σπίτι στο οποίο μένει ! Έφτασα στο σπίτι κατά το μεσημεράκι !Πάρκαρα το αυτοκίνητο , πήρα από ένα ζαχαροπλαστείο κάτι γλυκά και πήγα στο σπίτι !Κατευθύνθηκα στο σπίτι , χτύπησα το κουδούνι δυο φορές
 - ναι? άκουσα μια παιδική φωνούλα 


-Εντζέι μου ? ο Έντουαρτ είμαι


- α Έντουαρτ , είπε και άνοιξε την πόρτα και έπεσε στην αγκαλιά μου 


- τι κάνεις μεγάλε? και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο


- χαίρομαι που ήρθες 


- ε αφού στο υποσχέθηκα


- Έτζέι ποιος είναι?, και τότε εμφανίστηκε το μωρό μου


- μαμά είναι ο Έντουαρτ ο φίλος μου


- Έντουαρτ?


- τι κάνεις Ιζαμπέλλα?


- εγώ καλά είμαι, εσύ?


- πολύ καλά 


- πώς και μας επισκέφτηκες ?


- με πήρε ο μικρός και δεν μπορούσα να του χαλάσω χατίρι, Ετζέι ? δεν είπες στην μαμά ότι θα έρθω?


- το ξέχασα


- δεν πειράζει , μήπως εσένα Ιζαμπέλλα σε πειράζει που ήρθα να δω το παιδί


- όχι κανένα πρόβλημα , πέρασε μέσα μην στέκεσαι στο κρύο , Μπήκα μέσα και είδα ένα σπίτι αρκετά εργένικο


- Έντουαρτ θα πάμε επάνω να παίξουμε?


- ναι γλυκέ μου αν δεν ενοχλούμε την μαμά 


- κανένα πρόβλημα αφού τώρα πια είσαστε φίλοι


- σε ευχαριστούμε πολύ , έφερα κάτι γλυκά πιστεύω να σας αρέσει 


- ευχαριστούμε πολύ , δώστε μου τα να τα βάλω στο ψυγείο


- λοιπόν πάμε να παίξουμε μεγάλε?


- ναι πάμε , και με καθοδήγησε προς τα πάνω δείχνοντας μου με το χεράκι του 


- εδώ είμαστε και μου έδειξε το δωμάτιο , δεν ήταν και τόσο παιδικό


- έλα Ετζέι μου , και τον άφησα κάτω


- δεν μου αρέσει το δωμάτιο μου, μου είπε με ένα μουτρωμένο μουτράκι


- ε δεν είναι και τόσο παιδικό αλλά ίσως στην συνέχεια να αλλάξει , άλλωστε τώρα ήρθατε


- και πάλι δεν μου αρέσει , προτιμούσα του ιδρύματος


- έλα μην κάνεις έτσι , σκέψου την μαμά σου 


- μόνο αυτή σκέφτομαι , αλλά Έντουαρτ δεν θέλω τον γιατρό με την μαμά μου


- αυτό όμως δεν μπορείς να το επιλέξεις εσύ μεγάλε


- το ξέρω αλλά θα προτιμούσα εσένα μαζί της 


- αυτό δεν γίνεται


- γίνεται αν κάνεις κάτι


- δεν γίνεται μεγάλε


-δεν θέλεις την μαμά?


- Ετζέι .. και τότε μπήκε η Ιζαμπέλλα


- μήπως θα ήθελες κάτι να πιεις?


- όχι ευχαριστώ 


- σίγουρα?


- ναι ναι


- ε τότε να σας αφήσω 
, είπε και έφυγε


- δεν μου απάντησες?


- κοίτα εγώ την μαμά σου.. και είχα ένα δισταγμό 
Τότε ο Ετζέι ήρθε στην αγκαλιά μου 


- την θες, είπε με ένα χαμόγελο στο στόμα. Καλά ο μικρός ήταν ατσίδας


- πως το πιστεύεις αυτό?


- την θες , πες το μου


- καλά μικρέ με έπιασες την  θέλω αλλά η μαμά σου δεν με θέλει


- δεν το ξέρεις αυτό


- μεγάλε δεν μπορείς να το λες αυτό 


- σε παρακαλώ κάνε κάτι 


- μικρέ θα σου πω μια ιστορία , οκ? αλλά δεν θα την πεις πουθενά


- οκ περιμένω 


- λοιπόν μια φορά και ένα καιρό έπαθα ένα ατύχημα και αυτή που με βοήθησε ήταν μια όμορφη κοπέλα 


- η μαμά μου?


- ναι η μαμά σου αλλά μην με διακόπτεις


- οκ, και μου χαμογέλασε


- λοιπόν .όταν την είδα να μου χαμογελάει αμέσως κάτι ένοιωσα μέσα μου κάτι αλλιώτικο, με βοήθησε , με πήγε σπίτι μου , μιλήσαμε και ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Οι μέρες περνούσαν ευχάριστα  συναντιόμασταν , μιλούσαμε και τελικά γίναμε ζευγάρι και μέναμε στο ίδιο σπίτι!! Αλλά μετά τσακωθήκαμε για ένα λόγο και χωρίσαμε 


- κρίμα και γιατί χωρίσατε ?


- έγινε μια παρεξήγηση


- για αυτό μόνο?


- για έναν μεγάλο είναι σοβαρό 


- κρίμα δηλαδή τώρα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα?


- όχι δυστυχώς αλλά αν θες να με βλέπεις θα έρχομαι


- εντάξει αν και θα ήθελα να ήσαστε μαζί


- ε εντάξει δεν πειράζει έλα να παίξουμε τώρα 


Πέρασε αρκετή ώρα , παίζαμε και περνούσαμε πολύ ωραία , αλλά η Ιζαμπέλλα δεν είχε έρθει καθόλου επάνω . Κάποια στιγμή είδα τον μικρό να κλείνει τα ματάκια του


- έλα μεγάλε ώρα για ύπνο


- καλά , θα μου πεις ένα παραμύθι πριν φύγεις


- ναι γλυκέ μου , τον πήρα αγκαλιά και τον έβαλα στο κρεβάτι του , τον σκέπασα και κάθισα δίπλα του 


- λοιπόν μια φορά και ένα καιρό...
Δεν πρόλαβα να φτάσω στην μέση του παραμυθιού και τον είχε πάρει ο ύπνος
Ήταν τόσο γλυκός και τόσο γαλήνιος όπως κοιμόταν 


- μη φοβάσαι γλυκέ μου όλα καλά θα πάνε , εγώ είμαι εδώ, του έδωσα ένα φιλάκι  και έφυγα


Κατέβηκα κάτω και είδα την Ιζαμπέλλα  να κάθεται και να κοιτάει τηλεόραση 


- κοιμήθηκε, είπα και έστριψε και με είδε 


- πολύ καλά , μάλλον περάσατε πολύ καλά?


- ναι τέλεια


- σε αγαπάει 


- και εγώ πολύ , από την πρώτη στιγμή που τον είδα


- και αυτός να είσαι σίγουρος


- και τώρα ειδικά που έμαθα ότι είναι και παιδί μου  ακόμα περισσότερο


- τι είπες?