ΜΙΑ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16

ΜΠΕΛΛΑ

Κοιτούσα τον εαυτό μου στον καθρεύτη και έβλεπα μια θλιμένη πριγκίπισσα που χάνει τον πριγκιπά της. Ένοιωθα ένα σφίξιμο , έναν κόμπο , δεν ξερω αν θα τα καταφέρω σήμερα

- καλά αδερφούλα είσαι μια κούκλα 

- σε ευχαριστώ πολύ 

- ε ει΄ναι και ποια σε εφτιαξε 

- ναι σωστά

- έλα δεν σε θέλω θλιμμένη , έκανες την επιλογή σου και τώρα πρέπει να ζήσεις με αυτήν

- ναι έχεις δίκιο ο Τζεικ με αγαπάει και μέρα με την μέρα θα τον αγαπήσω και εγώ, έτσι?

- εμένα ρωτάς? τον εαυτό σου να ρωτάς

- τον ρωτάω αλλά μία απάντηση μου δίνει

- και ποια είναι αυτήν ?

-ότι μόνο έναν θα αγαπήσω στην ζωή μου

- τον πρασινομάτη μπουμπούνα?

- ναι Άλις

- τέλεια

- γιατί το λες αυτό?

- έτσι απλά

- κορίτσια έτοιμα?

- ναι μπαμπά έτοιμες

- καλά κοριτσάκι μου είσαι πολύ όμορφη ίδια η μητέρα σου

- σε ευχαριστώ πολύ , πατερούλη μο
υ
- ναι ωραία τα λετε αλλά αν συνεχίσετε έτσι θα καταστραφεί το μακιγιαζ , άντε πάμε 

Πήγαινα και δεν πήγαινα, ήμουν τόσο αγχωμένη και συνάμα τόσο θλιμμένη

- είσαι καλά κοριτσάκι μου?

- ναι μπαμπά μου καλά είμαι

- ότι πεις , αν και δεν συμφωνώ με αυτον τον γάμο

- μπαμπά!!

- καλά ντε

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο, δίπλα μου κάθησε ο πατέρας μου ενώ η Άλις κάθησε μπροστά και κάτι είπε στον οδηγό

- Άλις όλα καλά ?

- ναι μια χαρά 

- α έγινε κάτι?

- όχι τι να γίνει?

- λεω επειδή μιλάς στον οδηγό

- α του είπα για την εκκλησία , ε να στήσουμε και λιγο τον γαμπρό

- α δεν πας καλά

Καθώς προχωρούσαμε κάτι δεν πήγαινε καλά στην διαδρομή από ότι θυμόμουν η εκκλησία δεν ήταν από εδώ

- συγνώμη πάμε σωστά?

- μια χαρά πάμε ,πετάκτηκε η ΆΛις

- δεν καταλαβαίνω 

- καλύτερα

- Άλις?

- απλά βρήκαμε μια πιο καλή διαδρομή για την εκκλησία

- καλα ας το χαψω

- και καλα θα κάνεις

Προχωρούσαμε σε ένα εντελως ξένο δρόμο και άρχιζα να χάνω τον προσανατολισμό μου

- Άλις είσαι σίγουρη ότι πάμε καλά?

- καλύτερα δεν θα μπορούσαμε

- Άλις δεν μου τα λες καλά , τι σκαρώνεις?

- τίποτα αμαν πολύ καχύποπτη είσαι

- Άλις μίλα τώρα

- αμαν δεν έχω κάνει τίποτα

- μπαμπά εσύ ξέρεις?

- τι να ξέρω γλυκιά μου

- τι σκαρώνει η Άλις?

- που να ξέρω τι κάνει η αδερφή σου

- γιατί αρχίζω και αγχώνομαι?

- μην αγχώνεσαι και προ παντων μην φοβάσαι για τίποτα

- α να φτάσαμε , είπε με μια κελαηδιστή φωνή

- Άλις αυτή δεν είναι η εκκλησία που παντρεύομαι

- κανεις λάθος αυτή είναι η εκκλησία

- Άλις δεν είναι

- ναι είναι 

- θες να μου πεις, ότι δεν ξέρω ποια είναι η εκκλησία , αφου εγώ την εκλεισα

- και όμως δεν ξέρεις

- Άλις τα νευρα μου

- καλά κατέβα κάτω τώρα μην στησουμε τον γαμπρό

- καλάαα, κατεβαίνω μόνο και  μόνο να δω τι σκαρω΄νεις

- καλα θα με ευγνωμονείς για όλη σου την ζωή 

Κατέβηκα κάτω , έπιασα τον πατέρα από το μπράτσο και η αδερφή μου προσωρούσε μπροστά με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη

- γιατί είσαι τόσο χαρούμενη?

- ε παντρεύεται η αδερφή μου, τι ήθελες να είμαι με κατεβασμένα μούτρα?

- γιατί δεν μου αρέσουν όλα αυτά?

- γιατί είσαι μια καχύποπτη κοντή , για αυτό

- κοίτα ποια μιλάει

Ανεβήκαμε τα σκαλιά , όλα μου φαινόντουσαν τόσο παράξενα, δενήξερα τι έκανα

Μπήκαμε μέσα στην εκκλησία , προσωρήσαμε και τελικά βρεθήκαμε έξω από μια μεγάλη πόρτα

- εδώ ειμαστε, ότι και αν δείτε μην αντιδράσετε και ειδικότερα εσύ Μπέλλα

- τι εννοείς?

- τίποτα παραπάνω από αυτό που σου λέω

- ωχ

- λοιπό έτοιμοι?

- έτοιμοι , είπα ταυτόχρομα με τον πατέρα μου

Η Άλις άνοιξε την πόρτα και είδα μια σχεδόν άδεια αίθουσα και το βλέμμα τρέχει προς το κέντρο και τότε τι να δω ....

ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

ΆΛΙΣ

Αποφάσισα να λάβω δράση , δεν μπορούσα να βλέπω έτσι την αδερφή μου. Έτσι σηκώθηκα και πήγα στο σπίτι του Έντουαρτ. Χτύπησα την πόρτα 

- ναι ποιος είναι?

- η Άλις, μπορείς να ανοίξεις?

- ναι έρχομαι

Τότε άνοιξε με ένα ύφος ηλιθίου

- συγνώμη που ενοχλώ , θα μπορούσαμε να μιλησουμε

- ναι πέρασε

Πέρασα μέσα και κάθησα στον καναπέ

- θα ήθελες τίποτα?

- όχι κάθησε σε παρακαλώ να μιλήσουμε

- τι εχουμε να πούμε

- πολλά 

- ξεκίνα

- ωραία , λοιπόν επειδή είμαι η μόνη που μπορώ να σας σώσω ακουσέ με προσεκτικά

- δεν καταλαβαίνω

- αγαπάς την αδερφή μου?

- Άλις?!

- την αγαπάς?

- την λατρευώ αλλά δεν έχει καμιά σημασία

- έχει πως δεν έχει, γιατί βρε πρασινομάτη και αυτή σε αγαπάει και πάτε να κάνετε και οι δύο τόσο τραγικά λάθη

- τι εννοείς?

- και η Μπέλλα παντρευέται

- τι ?

- ναι παντρεύεται τον Τζεικ

- όχι δεν γίνεται αυτό, δεν θα το επιτρέψω

- μπα αφου και εσυ παντρευεσαι

- ήταν αναγκη να μου το θυμίσεις?

- ακουσέ με προσεκτικά , θα ακυρωσεις τον γάμο σου

- και?

- θα τον ακυρώσεις και θα κλείσεις μια εκκλησία

- δεν καταλαβαίνω

- αμαν είναι πολύ απλό θα παντρευτεις την Μπέλλα

- μα πως γίνεται αυτό?

- βρε ακυρωσε εσύ τον γάμο και κλείσε την εκκλησία και όλα τα υπόλοιπα θα τα κανονίσω εγώ

- σύμφωνοι

- ωραία, α και μην πεις τίποτα σε κανέναν 

- ότι πεις

ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

ΑΛΙΣ

- εμπρός?

- έλα Έντουαρτ , ξέρω ότι είναι τα παιδιά εκεί κανε τον ξαφνιασμένο

- Αλις??

- είναι όλα έτοιμα?

- ναι 

- οκ στις 7 θα είμαστε εκέί

- ενταξει

ΜΠΕΛΛΑ΄

Αυτό που έβλεπα ήταν απίστευτο , δεν πίστευα στα μάτια μου.Ο Έντουαρτ με γαμπριάτικο κουστούμι και με μια ανθοδέσμη με περίμενε και δίπλα του ήταν ο Τζάσπερ , ο Έμμετ και η Ρόζαλι

- Άλις τι γίνεται εδω?

- τι να γίνει ?αντε ο γαμπρος σε περιμένει

- δόξα τω θεο , είπε ο πατέρας μου

Δεν μπορούσα παρα μόνο να ευχαριστήσω την Άλις

- σε ευχαριστώ για όλα

- τίποτα αντε σε περιμένει ο άνθρωπος

- πάμε πατέρα?

- τώρα ναι , πάμε

Προχωρούσαμε μπροστά σιγά σιγά , ενώ είχα θαμπωθεί από το λαμπερό χαμόγελο του Εντουαρτ, που φώτιζε όλα το προσωπό του ενώ τα μάτια μου ήταν τόσο λαμπερά από την χαρά.

Τελικά φτάσαμε ακριβώς απέναντι απο τον Έντουαρτ, ο πατερας μου ήταν συγκινημένος, έβαλε το χέρι μου πάνω στο δικό μου και είπε

- παλικάρι μου στην παραδίδω , να την κάνεις ευτυχισμένη

- αυτός είναι ο σκοπός μου

Γύρισε προς εμένα ο Έντουαρτ

- νόμιζες ότι θα σε άφηνα να μου φύγεις?

- ούτε για μια στιγμή

Γυρίσαμε και οι δύο και ο παπας ξεκίνησε , είπαμε τους όρκους μας , για την ακρίβεια οτι μου ερχόταν στο μυαλο΄, ήμουν τόσο συγκινημένη και συνάμα ευτυχισμένη , παντρευόμουν τον πριγκιπά μου

- σας ονομάζω συζυγους, γαμπρε μπορείς να φιλήσεις την νύφη 

- με μεγάλη μου ευχαρίστηση

Ακούμπησε το χέρι του τόσο απαλά στο προσωπό μου και με έφερε πιο κοντά του και τα χείλη του βρέθηκαν πάνω στα δικά μου., Αφέθηκα στο φιλί μας ,ήταν όλα τόσο μαγευτικά που δεν ήθελα τίποτ άλλο. Σταμάτησαμε το φιλί , με έπιασε από το χέρι και με τράβηξε να φυγουμε

- έλα μαζί μου

Χωρίς να του φέρω καμιά αντίσταση έφυγα μαζί του και βρεθήκαμε μπροστά από μια μηχανή

 - με μηχανή , αγάπη μου ?

- ναι εχεις καμια αντίρρηση ?

- καμία αλλά πριν ανέβω πότε τα κανονίσατε όλα αυτά ? και γιατί δεν μου είπες τίποτα χθες?

- τα κανόνισα όλα με την Άλις και σιγά μην σου έλεγα τίποτα

- και αν δεν ερχόμουν?

- το ρίσκαρα, έκανα καλά?

- καταπληκτικά , ανέβηκα στις μύτες και τον φίλησα

- πάμε?

- που θα πάμε?

- έκλπηξη

Ανεβήκαμε πάνω στην μηχανή και φύγαμε

Ημουν τόσο ευτυχισμένη που τίποτα δεν θα μου χάλαγε την διάθεση

.Ξαφνικά φτάσαμε

- στο κλαμπ?

- εδώ που γνωριστίκαμε

Με πήρε αγκαλιά και φιληθήκαμε

- πάμε πριγκιπά μου?

- που ?, μου είπε με νόημα

- ταξίδι στο ονειρο, στον δικό μας όνειρο

- πάμε πριγκιπισσα μου , μου είπε και με ξαναφίλησε

ΤΕΛΟΣ