ΜΙΑ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14

ΜΠΕΛΛΑ

Ένοιωθα εγκλωβισμένη μέσα στο σπίτι, ήμουν απελπισμένη από την μία παντρεόμουν ένα άντρα που με αγαπάει αλλά από την άλλη ήμουν τρελά ερωτευμένη με τον Έντουαρτ. Παντρευόταν και ξέρω όρι για΄όλα 'εφταιγα εγώ , αν δεν τον είχα διώξει εκείνη την ημέρα τωρα μπορει' να ήμουν στην αγκαλιά του.Αχ αυτή η αγκαλιά του ήταν τόσο όμορφα εκεί μέσα , ένοιωθα σαν να ζω στον παράδεισο και τώρα ζούσα την κόλαση!Γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά ?Ένοιωθα την τεράστια νάγκη να τον σφίξω στην αγκαλιά μου , να φιλήσωαυτά τα υπέροχα χείλη του που μόνο ευχαρίστηση και λατρεία  μου έδιναν . Θέλω τοσο πολύ να τον δω , να ακούσω την φωνή του αλλά πολύ φοβάμαι ότο θα μξε απορρίψει ακουγοντας με. Αλλά όχι θα το τολμούσα ακόμα και αν έτρωγα τα μούτρα μου.. Σήκωσα το τηλεφωνό μου και τον πήρα τηλέφωνο. Χτύπησε αρκετές φορ'ες , μάλλον δεν θα ήθελε να μου μιλήσει και τότε σταμάτησαν τα χτυπήματα και άκουσα την φωνή του

- Μπέλλα?

- Έντουαρτ , συγνώμη που σε παίρνω τέτοια ώρα , μήπως ενοχλώ?

-όχι δεν ενοχλείς

- να θα ήθελα να μιλήσουμε

- έχουμε κάτι να πούμε εμείς οι δύο?

- ναι αν γίνεται?

- πες μου 

- από κοντά αν βέβαια γίνεται, μόνο για μια φορά?

- καλά έλα από το σπίτι μου

- σε ευχαριστώ σε λίγο θα είμαι εκει

- οκ θα σε περιμένω

- οκ

Ήταν απίστευτό με δέκτηκε , μάλλον με αγαπούσε ακόμα η τουλάχιστον θα ήθελε να το παιξει κύριος
Ντύθηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα , πήρα το αυτοκινητο΄μου και έφτασα στο σπίτι του . Είχα πολύ άγχος , αλλά σήμερα είναι η τελευαταιά μου ευκαιρεία να τον δω. Χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε αμέσως, ανέβηκα επάνω και χτύπησα την πόρτα. Πήρα μια βαθιά ανάσα και τότε μου άνοιξε και τον είδα μπροστά μου . Ενας θεός εμφανίστηκε μπροστά μου με μια φόρμα και ένα μπλουζάκι και φυσικά ξυπόλιτος , όπως ακριβώς τον είχα δει και την ημέρα όπου ήρθα να του πω την αποφασή μου

- γεια

- γεια σου Μπέλλα

- να περάσω ? επιτρέπεται?

- αν και κανονικά όχι ,πέρασε

- σε ευχαριστώ πολύ

Πέρασα μέσα και το σπίτι είχε αλλάξει αρκετά

- βλέπω άλλαξες το σπίτι

- ναι δεν ήθελα να έχω άσχημες αναμνήσεις

- α κατάλαβα, άσε καλύτερα να φύγω

- όχι εντάξει κάθησε απλά ..

- άσε καλύτερα δεν με σηκώνει το κλίμα

- όχι σε παρακαλώ κάθησε

- οκ τότε

΄Κάθησα στον καναπέ και ο Έντουαρτ ήταν όρθιος

- να σου προσφέρω τίποτα?

- ναι αν γίνεται ένα ουισκι

- από πότε πι΄νεις εσύ  ουίσκι ?

- ε άλλαξα κάποιες συνήθειες

- α οκ, πάω να στο φέρω . Πήγε ενώ εγώ ένοιωθα ότι καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα. Τι θα του έλεγα ? το μόνο που ήθελα ήταν να τον δω τίποτα άλλο

- να και το ουισκι σου

- ευχαριστώ

- τίποτα και τι ήθελες να μου πεις?

- βασικά εγώ..

- ναι..

- έμαθα ότι παντρεύεσαι 

- ναι και εσύ το ίδιο, αυτό ήρθες να μου πεις?

-όχι 

 - ε τότε?

- θα σου πω την αλήθεια, εγώ απλά ήθελα να σε δω μια τελευταία φορά πριν..

- πριν χαραμίσεις την ζωή σου?

- Έντουαρτ αν το πάμε έτσι και εσύ την χαραμίζεις

- μπα και που το ξέρεις εσύ αυτό?

- το βλέπω 

- μπα το βλέπεις? και από πότε Μπέλλα βλέπεις εσύ καθαρά ?

- τι εννοείς με αυτό που είπες?

- αν έβλεπες τώρα καθαρά , δεν θα παντρευόσουν τον Τζεικ αλλά θα ζούσες μια ευτυχισμένη ζωή

- με ποιοόν?

- με μένα αλλά τελικά διάλεξες άλλη κατευθύνση

- δεν την διάλεξα, έτσι έτυχε

- ξέρεις Μπέλλα την τύχη μας την φτάχνουμε μόνοι μας

- το βλέπω και από εσένα

- εμένα μου την καθόρισαν άλλοι

- εννοεις εμένα?

- ναι Μπέλλα εσυ΄

- έχεις δικιο χαράμισα την ζωη μου και τη δικια σου 

- καλά που το κατάλαβες 

- ναι το κατάλαβα και καλύτερα να φύγω, σου έυχομαι κάθε ευτυχία 

- και σε σενα 

- ευχαριστώ , είπα άνοιξα την πόρτα και έφυγα

Κατέβηκα τα σκαλιά τρέχοντας και άρχισα να κλαίω  από τα τόσα λάθη που έκανα
Έφτασα στην είσοδο , το αυτοκίνητο το είπα παρκάρει πιο κάτω . Έβρεχε δυνατά αλλά δεν με ένοιαζε , ξαφνικά ακούω μια φωνή

- Μπέλλα 

Γυρνάω πίσω μου και βλέπω τον Έντοαρτ να έχει κατέβει στον δρόμο , έτσι ξυπόλυτος και να μου φωνάζει . Έτρεξα γρήγορα προς εκείνον και με πήρε στην αγκαλιά του, στην αγκλιά που μου είχε λειψει

- μια νύχτα μόνο και μετά φευγεις, μου είπε και έβλέπα τον πόνο και την επιθυμία στα μάτια του

- μια νύχτα μόνο 

Φιληθήκαμε με τόσο πάθος είχαμε την ανάγκη ο ένας του άλλου όσο τίποτα άλλο στην ζωή μας. Είχαμε γίνει και οι δύο μούσκεμα αλλά δεν είχε σημασία το μόνο που είχε σημασία  ήταν ότι είμασταν μαζί και φιλιόμασταν κάτω από την βροχή. Με πήρε στην αγκαλιά του ενώ συνεχίζαμε να φιλιόμαστε και ανεβήκαμε επάνω .Μπήκαμε στο σπίτι , δεν με άφησε από την αγκαλιά του , κλότσησε με το πόδι του την πόρτα και ανεβήκαμε στο δωματιό του . Μα άφησε στο κρεβάτι , ήρθε από πάνω μου

- για μια νύχτα

- ναι αγάπη μου για μια νύχτα  και συνεχίσαμε να κάνουμε αυτό που είχαμε και οι δύο ανάγκη,την αγκαλιά του άλλου !